Το DNA αποκαλύπτει νέες ιστορίες για τα θύματα της Πομπηίας

Μια νέα γενετική ανάλυση 14 σωμάτων που ανακτήθηκαν από την Πομπηία θέτει αμφιβολίες για ορισμένες από τις αρχικές ερμηνείες των ταυτοτήτων τους πριν από την κατακλυσμική ηφαιστειακή έκρηξη. Μια ομάδα αρχαιολόγων και γενετιστών χρησιμοποίησε μια νέα γονιδιωματική ανάλυση για να μάθει περισσότερα για το ποια ήταν αυτά τα άτομα. Τελικά ανακάλυψαν ότι τα βιολογικά τους φύλα και οι οικογενειακές τους σχέσεις δεν ταιριάζουν με τις αρχικές ερμηνείες. Τα ευρήματα αναφέρονται αναλυτικά στο α μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 7 Νοεμβρίου στο περιοδικό Τρέχουσα Βιολογία.

«Αυτή η μελέτη δείχνει πόσο αναξιόπιστες μπορεί να είναι οι αφηγήσεις που βασίζονται σε περιορισμένα στοιχεία, αντανακλώντας συχνά την κοσμοθεωρία των ερευνητών εκείνης της εποχής», δήλωσε ο David Caramelli, συν-συγγραφέας της μελέτης και αρχαιολόγος στο Universita di Firenze στην Ιταλία, σε δήλωση.

[Related: Pompeii’s archaeological puzzles can be solved with a little help from chemistry.]

Σε 79 Κ.Χτο ηφαιστειακό σύστημα Somma-Vesuvius εξερράγη στη νότια Ιταλία. Οι σεισμοί και η βίαιη έκρηξη έθαψαν εντελώς τους κατοίκους της μικρής ρωμαϊκής πόλης της Πομπηίας. Η ηφαιστειακή τέφρα κάλυψε και διατήρησε πολλά από τα σώματα. Τα ερείπια της πόλης ήταν αρχικά ανακαλύφθηκε το 1599 και τον 19ο αιώνα, οι επιστήμονες άρχισαν να αποκαλύπτουν τα υπολείμματα και συντήρησαν αρκετά σε γύψο.

Αυτό νέα μελέτη διερεύνησε τα στοιχεία DNA που έχουν ληφθεί από ορισμένα από αυτά τα σώματα.

Το ίδιο χρησιμοποίησε και η ομάδα ισότοπα στροντίου που χρησιμοποιήθηκαν για τη χρονολόγηση των δειγμάτων DNA για να κατανοήσουν καλύτερα την ποικιλομορφία και την προέλευση των κατοίκων της Πομπηίας. Η ομάδα εξήγαγε DNA από εξαιρετικά κατακερματισμένα υπολείμματα ανθρώπινου σκελετού αναμεμειγμένα με γύψινα εκμαγεία που χρησιμοποιήθηκαν για τη διατήρηση των σωμάτων. Επικεντρώθηκαν σε 14 από τους 86 εκμαγείους που υποβάλλονται σε αποκατάσταση, με στόχο να χρησιμοποιήσουν το DNA για να μάθουν όσα περισσότερα μπορούσαν για αυτά τα άτομα. Η προσέγγισή τους τους επέτρεψε να προσδιορίσουν με ακρίβεια τις γενετικές σχέσεις, το φύλο και την καταγωγή αυτών των 14 ατόμων.

«Τα επιστημονικά δεδομένα που παρέχουμε δεν ευθυγραμμίζονται πάντα με κοινές υποθέσεις», ο συν-συγγραφέας της μελέτης και γενετιστής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ Ντέιβιντ Ράιχ. είπε σε δήλωση. «Για παράδειγμα, ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι η ανακάλυψη ότι ένας ενήλικας που φορούσε ένα χρυσό βραχιόλι και κρατούσε ένα παιδί, που παραδοσιακά ερμηνεύεται ως μητέρα και παιδί, ήταν ένας άσχετος ενήλικος άνδρας και παιδί. Ομοίως, ένα ζευγάρι ατόμων που πιστεύεται ότι είναι αδερφές, ή μητέρα και κόρη, βρέθηκε να περιλαμβάνει τουλάχιστον ένα γενετικό αρσενικό. Αυτά τα ευρήματα αμφισβητούν τις παραδοσιακές υποθέσεις για το φύλο και την οικογένεια».

[Related: ‘Violent’ earthquakes accompanied the infamous volcanic eruption that buried Pompeii.]

Τα γενετικά δεδομένα αποκάλυψαν ότι αυτοί οι Πομπηιοί είχαν διαφορετικά γονιδιωματικά υπόβαθρα. Κατάγονταν κυρίως από μια ομάδα μεταναστών από την ανατολική Μεσόγειο. Σύμφωνα με την ομάδα, αυτό τονίζει το κοσμοπολίτικη φύση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν επίσης την ανάγκη χρήσης γενετικής ανάλυσης και εργαλείων από άλλους επιστημονικούς κλάδους για την πλήρη κατανόηση του παρελθόντος της Πομπηίας και όχι μόνο.

«Τα ευρήματά μας έχουν σημαντικές συνέπειες για την ερμηνεία των αρχαιολογικών δεδομένων και την κατανόηση των αρχαίων κοινωνιών», η συν-συγγραφέας της μελέτης και αρχαιογενετιστής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, Alyssa Mittnik. είπε σε δήλωση. «Τονίζουν τη σημασία της ενσωμάτωσης γενετικών δεδομένων με αρχαιολογικές και ιστορικές πληροφορίες για την αποφυγή παρερμηνειών που βασίζονται σε σύγχρονες υποθέσεις. Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει επίσης την ποικιλόμορφη και κοσμοπολίτικη φύση του πληθυσμού της Πομπηίας, αντανακλώντας ευρύτερα πρότυπα κινητικότητας και πολιτιστικών ανταλλαγών στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία».