Το απειλούμενο με εξαφάνιση νεογέννητο siamang gibbon είναι ένα «σημάδι ελπίδας»

Ενώ οι δύο αξιολάτρευτοι πυγμαίοι ιπποπόταμοι συνεχίζουν να αγωνίζονται για τον τίτλο του πιο χαριτωμένου ιογενούς ζώου, ένα νέο πρωτεύον είναι έτοιμο να κλέψει μερικές καρδιές. Στις 27 Οκτωβρίου α νέο μωρό siamang gibbon (Symphalangus syndactylus) γεννήθηκε από τη μητέρα Hutan και τον πατέρα Sensei στο Zoo Tampa στο Lowry Park στη Φλόριντα. Το φύλο αυτής της νέας άφιξης είναι ακόμα άγνωστο, αλλά το μωρό θα ενωθεί με τη μεγάλη αδερφή Kazuki που είναι τριών ετών. Οι υπεύθυνοι του ζωολογικού κήπου παρατήρησαν το μωρό να κολλάει σφιχτά στο Hutan και να θηλάζει και η μαμά και το μωρό Gibbon τα πάνε καλά.

«Ολόκληρη η οικογένεια ZooTampa είναι πολύ ενθουσιασμένη με την επέκταση της οικογένειάς μας siamang», δήλωσε ο Chief Zoological Officer Chris Massaro είπε σε δήλωση. «Τα Σιάμαγκ βρίσκονται σε κίνδυνο, επομένως κάθε γέννηση είναι εξαιρετικά σημαντική και ένδειξη ελπίδας για το είδος. Το μωρό είναι καλά και οι επισκέπτες που επισκέπτονται τον ζωολογικό κήπο μπορεί να πάρουν μια γεύση από τη νέα άφιξη τις επόμενες ημέρες».

[Related: Scientists tracked the love songs of Skywalker gibbons to find them.]

Τα Siamangs είναι το μεγαλύτερο είδος γίββωνας και είναι γνωστά για το ότι είναι ιδιαίτερα ευκίνητα και ακροβατικά. Αυτοί οι πίθηκοι με μαύρη γούνα έχουν μακριά χέρια και αντικριστούς αντίχειρες και δάχτυλα των ποδιών. Σύμφωνα με τη Συμμαχία Ζωολογικού Κήπου και Άγριας Ζωής του Σαν Ντιέγκοτα ενήλικα σιαμάγκ έχουν ύψος περίπου 30 έως 35 ίντσες και ζυγίζουν 17 έως 28 κιλά. Τα ανοίγματα των χεριών τους είναι σχεδόν πέντε πόδια μήκοςκαι μπορούν να καλύψουν έως 10 πόδια σε μια μόνο κούνια.

Αυτοί τρώτε κυρίως φρούτααλλά περιστασιακά θα τρώει μερικά φύλλα ή ένα σνακ πλούσιο σε πρωτεΐνες όπως έντομα ή αυγά μικρών πουλιών. Τα Siamangs επίσης θα τρώνε γενικά με το ένα χέρι, ενώ κρέμεται από ένα δέντρο με το άλλο.

Σε αντίθεση με πολλά είδη στη φύση, Οι πατέρες του siamang παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανατροφή των παιδιών τους. Οι πατέρες θα αναλάβουν την καθημερινή φροντίδα των απογόνων όταν είναι περίπου ενός έτους, κάτι που είναι αρκετά ασυνήθιστο για τα πρωτεύοντα. Οι Σιάμανγκ σχηματίζουν επίσης μερικούς εξαιρετικά στενούς οικογενειακούς δεσμούς και τείνουν να μένουν με τον ίδιο σύντροφο για μια ζωή. ΕΝΑ οικογενειακή ομάδα τυπικά αποτελείται από ένα ενήλικο αρσενικό και ένα ενήλικο θηλυκό και δύο ή τρεις ανώριμους απογόνους. Τα μωρά όπως το νεογέννητο στο ZooTampa γεννιούνται άτριχα εκτός από μια μικρή τούφα μαλλιών στην κορυφή του κεφαλιού. Αμέσως μετά τη γέννηση, τα βρέφη μπορούν να πιάσουν τη γούνα της μητέρας και να κολλήσουν στην κοιλιά της.

[Related: 5 things to know about pygmy hippos–like Scotland’s own Haggis.]

Στην άγρια ​​φύση, τα Siamangs βρίσκονται συνήθως σε κορυφές δέντρων στα τροπικά δάση του Ινδονησία, Μαλαισία και Ταϊλάνδη. Οι κλήσεις τους περιλαμβάνουν δυνατά γαβγίσματα και μπουμ και χρησιμοποιούν φουσκωτό σάκο λαιμού για να ενισχύσουν αυτές τις κλήσεις πάνω από τον θόλο του δέντρου. Συνήθως χρησιμοποιούν αυτές τις δυνατές φυσούνες για να διεκδικήσουν εδάφη, η οποία μπορεί να φτάσει τα 50 στρέμματα. Σύμφωνα με το ZooTampaθα ερμηνεύσουν ένα μοναδικό τραγούδι που διαρκεί περίπου 35 λεπτά για να διεκδικήσουν έδαφος ή να ενισχύσουν έναν ομαδικό δεσμό. Ένας μεγάλος σάκος λαιμού φουσκώνει για να βελτιώσει την ποιότητα του τραγουδιού. Οι επιστήμονες αποκαλούν αυτές τις κλήσεις με αρσενικά και γυναικεία μέρη ντουέτο.

Όπως συμβαίνει με όλους τους γίβωνες, έτσι και τα σιαμάγκ είναι καταχωρείται ως απειλούμενο στην Κόκκινη Λίστα της IUCN. Ο αριθμός τους έχει μειώθηκε κατά το ήμισυ την τελευταία δεκαετία και ορισμένοι επιστήμονες εκτιμούν ότι μόνο 200.000 έχουν απομείνει στην άγρια ​​φύση. Οι κύριες απειλές τους είναι οι καταστροφή, υποβάθμιση και κατακερματισμός των οικοτόπων τους και ευκαιριακή λαθροθηρία. Η ανακύκλωση είναι ένας πρωταρχικός τρόπος για την προστασία των οικοτόπων τους, καθώς το γυαλί και το αλουμίνιο κατασκευάζονται από στοιχεία που βρίσκονται στο έδαφος των τροπικών δασών. Η επαναχρησιμοποίηση και η ανακύκλωση δοχείων και μπουκαλιών σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε τόσο πολλές ανασκαφές σε αυτές τις απειλούμενες περιοχές. Η μείωση της χρήσης χαρτιού και ο έλεγχος των λιστών συστατικών για βιώσιμο φοινικέλαιο μπορεί επίσης να βοηθήσει.