Η παχυσαρκία οδηγεί σε μεγαλύτερη πιθανότητα ανάπτυξης καρδιαγγειακών νοσημάτων και θανάτου από αυτά. Οι κατευθυντήριες οδηγίες που ισχύουν σήμερα για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας προτείνουν κλιμάκωση των θεραπευτικών μέτρων ανάλογα με το Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) και την παρουσία συννοσηροτήτων.
Ο ΔΜΣ υπολογίζεται με βάση το βάρος και το ύψος [βάρος (kg)/ύψος (m)2]. Σε όλους τους υπέρβαρους (δηλαδή ενήλικες με δείκτη μάζας σώματος μεγαλύτερο ή ίσο του 25) ή παχύσαρκους (ενήλικες με δείκτη μάζας σώματος μεγαλύτερο του 30) προτείνεται περιορισμός της θερμιδικής πρόσληψης και αύξηση της φυσικής δραστηριότητας.
Σε παχύσαρκα άτομα ή άτομα με ΔΜΣ >27 kg/m2 και παρουσία σχετικών νοσημάτων συνιστάται συχνά επιπρόσθετη φαρμακευτική αγωγή, από τους στόματος ή ενέσιμη. Χειρουργική αντιμετώπιση με βαριατρικές επεμβάσεις συστήνεται σε άτομα με νοσογόνο παχυσαρκία ή παχυσαρκία και παρουσία συννοσηροτήτων.
Σχετικά με τις φαρμακευτικές θεραπείες, συνολικά έξι επιλογές έχουν έγκριση στις μέρες μας από τον αμερικανικό FDA και αφορούν στην ορλιστάτη, το συνδυασμό φαιντερμίνης και τοπιραμάτης, το συνδυασμό ναλτρεξόνης και βουπροπιόνης, τη λιραγλουτίδη, τη σεμαγλουτίδη και τη τιρζεπατίδη. Οι πρώτες τρεις λαμβάνονται από του στόματος, η λιραγλουτίδη δίνεται ως ημερήσια υποδόρια ένεση, ενώ η σεμαγλουτίδη και η τιρζεπατίδη ως εβδομαδιαία υποδόρια ένεση. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν οι περισσότερες από τις ανωτέρω φαρμακευτικές επιλογές.
Η τιρζεπατίδη ήρθε επίσημα στη χώρα μας πρόσφατα. Είναι ένας νέος διπλός αγωνιστής υποδοχέων του γλυκοζοεξαρτώμενου ινσουλινοτρόπου πολυπεπτιδίου (GIP) και του γλυκαγονόμορφου πεπτιδίου-1 (GLP-1). Χορηγείται υποδορίως μία φορά την εβδομάδα. Σε μια νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο έγκριτο διεθνές επιστημονικό περιοδικό New England Journal of Medicine, μελετήθηκε η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητας της τιρζεπατίδης σε άτομα με παχυσαρκία και καρδιακή ανεπάρκεια.
Πρόκειται για διεθνή, διπλή τυφλή, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική δοκιμή. 731 ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, κλάσμα εξώθησης τουλάχιστον 50% και παχυσαρκία, τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν τιρζεπατίδη (ως 15 mg υποδόρια μία φορά την εβδομάδα) ή εικονικό φάρμακο για τουλάχιστον 52 εβδομάδες. Τα κύρια τελικά σημεία ήταν ένας συνδυασμός θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια ή επιδείνωσης της καρδιακής ανεπάρκειας, καθώς και η μεταβολή από την αρχική τιμή στις 52 εβδομάδες.
Συνολικά, 364 ασθενείς κατανεμήθηκαν στην ομάδα της τιρζεπατίδης και 367 στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Η διάμεση διάρκεια παρακολούθησης ήταν 104 εβδομάδες. Συνδυασμένος θάνατος από καρδιαγγειακά αίτια ή επιδείνωση της καρδιακής ανεπάρκειας σημειώθηκε σε 36 ασθενείς (9,9%) στην ομάδα της τιρζεπατίδης και σε 56 ασθενείς (15,3%) στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου (στατιστικά σημαντική διαφορά). Επιδείνωση της καρδιακής ανεπάρκειας σημειώθηκε σε 29 ασθενείς (8%) στην ομάδα της τιρζεπατίδης και σε 52 ασθενείς (14,2%) στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου, ενώ θάνατοι από καρδιαγγειακά αίτια σημειώθηκαν σε 8 ασθενείς (2,2%) και 5 ασθενείς (1,4%), αντίστοιχα. Ανεπιθύμητες ενέργειες (κυρίως γαστρεντερικές) που οδήγησαν στη διακοπή του φαρμάκου παρατηρήθηκαν σε 23 ασθενείς (6,3%) στην ομάδα της τιρζεπατίδης και σε 5 ασθενείς (1,4%) στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Συμπερασματικά, η πρόσφατη αυτή κλινική μελέτη κατέδειξε ότι η θεραπεία με τιρζεπατίδη οδήγησε σε χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια ή χαμηλότερο κίνδυνο επιδείνωσης της καρδιακής ανεπάρκειας και βελτίωσε την υγεία σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης και παχυσαρκία.
VIA: Zougla.gr
