Τα διακυβεύματα φαίνονται υψηλότερα στο “Moana 2”: Αφού έσωσε το σπίτι της από την καταστροφή, η λατρεμένη, ομότιτλη ταξιδιώτισσα έχει μια νέα αποστολή – την επανασύνδεση με τις ομάδες ανθρώπων που είναι διάσπαρτοι στον ωκεανό από μια θυμωμένη θεότητα. Ωστόσο, περισσότερο από το να χτίζει πάνω στον κόσμο που είχε εξερευνήσει προηγουμένως, η συνέχεια είναι σαν μια επανάληψη της πρώτης ταινίας. Η Moana φεύγει από το Motunui, έχει μερικές συναντήσεις με συμμάχους και κακούς, και στη συνέχεια αντιμετωπίζει μια ισχυρή φυσική οντότητα σε μια τελική αναμέτρηση. Και ενώ οι πρωταγωνιστές, Auli’i Cravalho και Dwayne Johnson, και ο σεναριογράφος, Jared Bush, επιστρέφουν στο sequel, οι ομάδες της σκηνοθεσίας και της σύνθεσης τραγουδιών δεν είναι εδώ, με αποτέλεσμα αυτό να είναι ένα μείον.
Η Moana επανενώνεται με τον ημίθεο Maui και ξεκινάει ένα ταξίδι για το αρχαίο νησί Motufetu συνοδευόμενη από ένα πλήρωμα των συμπατριωτών της. Πίσω στο σπίτι, η μικρότερη αδερφή της, Simea, περιμένει την επιστροφή της Moana, προσθέτοντας τη συναισθηματική ευθύνη στους ώμους της πρωταγωνίστριας. Από τις αμέτρητες κατευθύνσεις που ο Bush και οι σκηνοθέτες David G. Derrick Jr., Jason Hand και Dana Ledoux Miller θα μπορούσαν να έχουν πάρει την ωκεάνια ιστορία, επέλεξαν να αναπαράγουν το αρχικό σχέδιο με μικρές μόνο παραλλαγές στην ιστορία. Ομοίως, δεν υπάρχει μεγάλη οπτική απόκλιση από αυτό που πέτυχαν οι θρυλικοί σκηνοθέτες, John Musker και Ron Clements, στις σκηνές του “Moana” που φέρουν εφέ νερού και φωτορεαλιστικές όψεις. Υπάρχει ακόμα κάποιο αξιόλογο θέαμα στις πιο έντονες σκηνές δράσης του “Moana 2”, ιδιαίτερα εκεί όπου η ομάδα αντιμετωπίζει μια μανιασμένη καταιγίδα. Αλλά δεν υπάρχει κανένα ρίσκο όσον αφορά τον σχεδιασμό χαρακτήρων ή το στυλ κινουμένων σχεδίων. Τουλάχιστον οι κινηματογραφιστές μπόρεσαν να καταλήξουν σε ένα, πρώιμο ξεχωριστό τμήμα, με πολύ σύντομο τρόπο με υποβλητικές, ονειρικές εικόνες, ενώ η Moana έχει ένα ζοφερό όραμα για τα πράγματα που θα ακολουθήσουν.
Το αξιολάτρευτο κατοικίδιο γουρούνι της Moana, ο Pua, θα συμμετάσχει στο ταξίδι αυτή τη φορά, αν και δεν έχει πολλά να κάνει πέρα από το να ποζάρει για μερικές λήψεις. Το ίδιο ισχύει και για το κοτόπουλο Hei Hei, του οποίου ο κωμικός ανακουφιστικός ρόλος έχει μικρότερο αντίκτυπο τώρα που ανταγωνίζεται μια βάρκα γεμάτη με άλλους ανθρώπινους χαρακτήρες. Αυτοί οι νέοι φίλοι περιλαμβάνουν έναν ειδικό οικοδόμο/σχεδιαστή, έναν αγρότη και έναν μυώδη θαυμαστή του Maui με ταλέντο στη ζωγραφική. Κανένας από αυτούς δεν ανεβάζει τους κύριους χαρακτήρες και παραμένουν όλοι στην περιφέρεια της ιστορίας, προσθέτοντας την περιστασιακή χιουμοριστική νότα και απολύτως μηδενική σύγκρουση.
Αλλά η κεντρική αδυναμία του “Moana 2” είναι η μουσική, μια αδύναμη συλλογή τραγουδιών που τους λείπει η σπίθα των “How Far I’ll Go”, “You’re Welcome”, “Shiny” ή οποιουδήποτε από τα άλλα τραγούδια που έγραψαν οι αγαπημένοι συνθέτες, Opetaia Ο Foa’i, Mark Mancina και Lin-Manuel Miranda. Ακόμη και η βασική μελωδία, “Beyond”, ηχεί αντικλιμακτικά. Ο Miranda μπορεί να έχει φτάσει σε ένα σημείο υπερβολικής έκθεσης τα τελευταία χρόνια, αλλά η ικανότητά του να μετατρέπει ό,τι πιάνει σε χρυσάφι – θυμηθείτε ότι είναι επίσης υπεύθυνος για το κορυφαίο “We Don’t Talk About Bruno” του “Encanto” – εδώ απουσιάζει τελείως. Κάνοντας ακόμη χειρότερες τις αξέχαστες μελωδίες του “Moana 2” είναι οι απεγνωσμένες προσπάθειες της ταινίας να ανακαλέσει τις προηγούμενες μουσικές δόξες του franchise μέσω διαλόγων: Οι χαρακτήρες αναρωτιούνται επανειλημμένα για το ‘πόσο μακριά θα φτάσουν’, κάποια στιγμή, ο Maui λέει ‘παρακαλώ’ και ούτω καθεξής.
Το “Moana 2” αρχικά οραματιζόταν ως μια σειρά στο Disney+ προτού επανασχεδιαστεί και μεταφερθεί στους κινηματογράφους, και τα μπερδεμένα σημάδια της σύλληψης του είναι ορατά. Η συγχώνευση πάρα πολλών ιδεών και η έλλειψη σαφούς οράματος είναι πιο εμφανής στην ψευτο-κακιά Matangi, της οποίας η εισαγωγή και η γρήγορη νίκη είναι μια χαμένη ευκαιρία για να προσφέρει στη Moana και το πλήρωμα έναν αξέχαστο ανταγωνιστή. Υπάρχει η πρόταση ότι έχει παρελθόν με τον Maui και έχει ένα μουσικό νούμερο με κόκκινες νυχτερίδες ως οι ιπτάμενοι εφεδρικοί χορευτές της, αλλά το ίδιο ξαφνικά με την εμφάνισή της, είναι η εξαφάνισή της. Δεδομένου του τρόπου με τον οποίο το “Moana 2” μας προετοιμάζει για μελλοντικά sequels, ίσως την ξαναδούμε κάπου στη πορεία.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα live-action remake του “Moana” (με τον Johnson να επαναλαμβάνει τον ρόλο του) απέχει λιγότερο από δύο χρόνια, η αδυναμία του “Moana 2” να πει μια ολοκαίνουργια ιστορία με αυτούς τους χαρακτήρες και αυτό το σκηνικό μιλάει για μια ασθένεια που μαστίζει τα στούντιο του Χόλιγουντ: αποστροφή, ακόμη και περιφρόνηση, προς την πρωτοτυπία. Ακόμα κι αν υπάρχουν μερικές σκηνές που βοηθούν το “Moana 2” να επιπλέει πάνω από μια τρομερή αστοχία, όπως το “Frozen 2”, αυτή η συνέχεια δεν επιπλέει και πολύ.
Η συνέχεια είναι σαν μια επανάληψη της πρώτης ταινίας, με την ιστορία να έχει πολλά κοινά με την αρχική. Η απουσία των αρχικών συνθετών εντείνεται ακόμα περισσότερο, καθώς από τα τραγούδια λείπει αυτό το “κάτι” που θα σου μείνει στο μυαλό, ενώ η κακιά εισάγεται και εξάγεται στο άψε σβήσε. Τα καινούργια πρόσωπα δεν κάνουν τίποτα για να αναδειχτούν και αν μη τι άλλο κλέβουν χρόνο από άλλους άξιους χαρακτήρες. Από την άλλη, η ταινία παραμένει οπτικά όμορφη με τα εφέ των στοιχείων της φύσης να δημιουργούν ένα θέαμα που άξιό του δεν υπάρχει.
VIA: ign.com
