Η λεβοθυροξίνη, το δεύτερο πιο συχνά συνταγογραφούμενο φάρμακο στους Αμερικανούς ηλικιωμένους για υποθυρεοειδισμό, σχετίζεται με απώλεια της οστικής μάζας, σύμφωνα με μια μελέτη που παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση της Ακτινολογικής Εταιρείας της Βόρειας Αμερικής (RSNA).
Σε άτομα με υποθυρεοειδισμό, ο θυρεοειδής αδένας δεν παράγει αρκετή θυροξίνη από μόνος του, με αποτέλεσμα ο ασθενής να έχει συχνά κόπωση, αύξηση του βάρους, απώλεια μαλλιών και άλλα συμπτώματα. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές και δυνητικά θανατηφόρες επιπλοκές. Περίπου 23 εκατομμύρια Αμερικανοί, δηλαδή το 7% του πληθυσμού των ΗΠΑ λαμβάνουν λεβοθυροξίνη καθημερινά.
H θυρεοειδοτρόποw ορμόνη είναι αυτή που κάνει τον θυρεοειδή να παράγει τις ορμόνες του. Ένα φυσιολογικό εύρος αναφοράς για την θυρεοειδοτρόπο ορμόνη (TSH) είναι συνήθως από 0,4 έως 5,0 μικρομονάδες ανά ml. Η περίσσεια θυρεοειδικής ορμόνης έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο κατάγματος των οστών.
Σε αυτή τη μελέτη η επικεφαλής Elena Ghotbi και οι συνάδελφοί του στόχευσαν να προσδιορίσουν εάν η χρήση λεβοθυροξίνης και τα υψηλότερα επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών εντός του εύρους αναφοράς σχετίζονται με υψηλότερη απώλεια οστικής μάζας με την πάροδο του χρόνου σε ηλικιωμένους με φυσιολογική λειτουργία του θυρεοειδούς.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τη Baltimore Longitudinal Study of Aging (BLSA), μια προοπτική μελέτη κοόρτης παρατήρησης ηλικιωμένων. Οι συμμετέχοντες ηλικίας 65 ετών και άνω που είχαν τουλάχιστον δύο επισκέψεις και τεστ λειτουργίας του θυρεοειδούς σταθερά εντός των ορίων αναφοράς συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη της Ghotbi.
Η ομάδα μελέτης περιέλαβε 81 χρήστες λεβοθυροξίνης (32 άνδρες, 49 γυναίκες) και 364 μη χρήστες (148 άνδρες, 216 γυναίκες), με διάμεση ηλικία τα 73 έτη και επίπεδα TSH 2,35 στην αρχική επίσκεψη. Άλλοι παράγοντες κινδύνου όπως η ηλικία, το φύλο, το ύψος, το βάρος, η φυλή, τα φάρμακα, το ιστορικό καπνίσματος και η χρήση αλκοόλ ελήφθησαν υπόψη στην αντιστοίχιση της βαθμολογίας τάσης των χρηστών λεβοθυροξίνης έναντι των μη χρηστών.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η χρήση λεβοθυροξίνης συσχετίστηκε με μεγαλύτερη απώλεια ολικής οστικής μάζας και οστικής πυκνότητας -ακόμη και σε συμμετέχοντες των οποίων τα επίπεδα TSH ήταν εντός του φυσιολογικού εύρους- σε μια μέση παρακολούθηση διάρκειας 6,3 ετών. Αυτό παρέμεινε αληθές όταν ελήφθησαν υπόψη η αρχική TSH και άλλοι παράγοντες κινδύνου.
«Η μελέτη μας δείχνει ότι ακόμη και όταν ακολουθούμε τις τρέχουσες οδηγίες, η χρήση λεβοθυροξίνης φαίνεται να σχετίζεται με μεγαλύτερη οστική απώλεια στους ηλικιωμένους», είπαν οι ερευνητές.
VIA: Zougla.gr
