Ανασκόπηση Silo Season 2

Η Juliette Nichols (Rebecca Ferguson) βγαίνοντας για να “καθαρίσει” στα τελευταία λεπτά της πρώτης σεζόν του “Silo”, ώθησε το δυστοπικό θρίλερ τολμηρά μπροστά, πέρα από τη σχετική ασφάλεια της ομώνυμης χιλιόμετρα βαθιάς δομής της. Βγαίνοντας στον άγνωστο κόσμο αποκάλυψε ένα ζοφερό τοπίο γεμάτο σιλό, υπονοώντας ότι οι τάξεις της ανθρωπότητας μπορεί να μην είναι τόσο λεπτές όσο έχει μάθει. Η 2η σεζόν ωθεί αμέσως τη Juliette βαθύτερα σε άγνωστα εδάφη, εξασφαλίζοντας τη θέση του “Silo” ως μια από τις πιο ανταμείβουμενες σειρές του Apple TV+. Ένα μονοπάτι γεμάτο με σαπισμένους σκελετούς στέλνει μια προειδοποίηση στη Juliette και προμηνύει περισσότερο κίνδυνο μπροστά: Μεταβαίνοντας μεταξύ της επικίνδυνης περιπέτειας του πρώην σερίφη και της αναταραχής που περιβάλλει το παλιό της σπίτι, τα νέα επεισόδια διατηρούν τα επίπεδα έντασης υψηλά καθώς περισσότερα κομμάτια του τι συνέβη στα υπόλοιπα μέρη του πολιτισμού μπαίνουν στη θέση τους.

Ο δημιουργός Graham Yost δεν παίζει κρυφτούλι με τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις που επηρεάζουν τους 10.000 ανθρώπους με τους οποίους έζησε η Juliette. Σε οποιαδήποτε αποκαλυπτική ρύθμιση με τόσο πολύ ιστορικό υπόβαθρο και μυθοποίηση, είναι απαραίτητο να περπατήσεις σε ένα στενό μονοπάτι κοινής χρήσης πληροφοριών για να αποφύγεις την απελευθέρωση συχνών exposition. Μέχρι στιγμής, το “Silo” συνεχίζει να μοιράζεται τέτοιες πληροφορίες οργανικά, όπως αποσπάσματα για την εξέγερση που έλαβε χώρα 140 χρόνια πριν ή τα μυστικά που αποκαλύπτει ο δήμαρχος Bernard Holland (Tim Robbins) μόνο σε λίγους, αξιόπιστους ανθρώπους. Οι λεπτομέρειες που αποκαλύπτει απαιτούν από εμάς (και τον πληθυσμό που εξυπηρετεί ο Bernard) να κοσκινίσουμε τα ψέματα για να αποκαλύψουμε την αλήθεια.

Ο χωρισμός της Juliette από το σιλό δίνει στη Ferguson μια νέα πρόκληση ως πρωταγωνίστρια, ειδικά όταν είναι μόνη της στο πρώτο επεισόδιο. Η ηθοποιός είναι περισσότερο από ικανή να δείξει αποφασιστικότητα και φυσική δύναμη όταν ο χαρακτήρας της μπαίνει σε ένα σιλό που έχει δει καλύτερες μέρες. Εδώ, η Ferguson βάζει τις ικανότητές της στη δράση σε χρήση, από το να κινείται με σχοινιά μέχρι το να πέφτει σε υδάτινα βάθη. Μερικές από τις επιλογές λήψης που τοποθετούν την κάμερα στη μέση των κατορθωμάτων (όπως η οπτική πρώτου προσώπου όταν η Juliette χρησιμοποιεί το σχοινί) διαβάζονται ως μια πειραματική νέα κατεύθυνση για το “Silo”, τις βρήκα διασπαστικές παρά απορροφητικές – και δεν είναι σημάδι των επερχόμενων, γιατί εξηγούνται ανεξήγητα μετά την πρεμιέρα. Η Ferguson κυριαρχεί στην οθόνη όπως και να ‘χει. Δεν χρειάζεται σελίδες διαλόγου για να αντικατοπτρίζει την εφευρετικότητα, τον φόβο ή ακόμα και την ελπίδα της Juliette. Η καθιέρωση των δεξιοτήτων της ως μηχανικού την προηγούμενη σεζόν εξασφαλίζει ότι η γνώση της Juliette για τη διάταξη του σιλό και η ικανότητά της να κατασκευάζει πρακτικές συσκευές από απορρίμματα δεν είναι υπερβολική. Το ίδιο ισχύει και για τις πρόσφατα ξεκλειδωμένες ικανότητές της ως ντετέκτιβ – η σύντομη θητεία της ως σερίφης αποδεικνύεται καρποφόρα χωρίς να τεντώνει τη λογική.

Οι χαρακτήρες και στις δύο ρυθμίσεις απασχολούνται με μεγάλα ερωτήματα σχετικά με την ιστορία των σιλό, συμπεριλαμβανομένου ενός επιζώντα που συναντά η Juliette. Δεν θα αποκαλύψουμε πολλά περισσότερα για τον Solo (Steve Zahn) προκειμένου να διατηρήσουμε κάποιο από το μυστήριο, αλλά αυτή η δυναμική δίνει στον Zahn και τη Ferguson άφθονο υλικό για να δουλέψουν. Ενώ η Juliette και ο Solo μαθαίνουν ο ένας τον άλλον και ξεπερνούν τα μυριάδες προβλήματα του περιβάλλοντός τους, στο σπίτι, η Juliette θεωρείται νεκρή. Η μνήμη της παραμένει με τη μορφή γραφίτι που γράφει “JL” – συντομογραφία για “Juliette Lives”. Μόνο ένα γράμμα χωρίζει το “lives” από το “lies”, και η τελευταία λέξη προτιμάται από εκείνους που θέλουν να στείλουν ένα μήνυμα για την ηγεσία στο παρελθόν και στο παρόν. Το σιλό είναι πυριτιδαποθήκη και δεν έχει σημασία ποιος γράφει αυτά τα μηνύματα: έχουν ένα αποσταθεροποιητικό αποτέλεσμα ανεξάρτητα από τον ένοχο, και ο Bernard συνεχίζει να αρπάζει την εξουσία καθώς ο κόσμος θα μπορούσε να καταρρεύσει γύρω του. Ο βραβευμένος με Όσκαρ, Robbins, δίνει στον δήμαρχο μια παράξενη ηρεμία που μετριάζεται μόνο από τον εκνευρισμό, βυθίζοντας τα δόντια του στις σπάνιες στιγμές που ο Bernard βγαίνει έξω από αυτά τα συγκρατημένα όρια. Καθώς τα προβλήματα σωρεύονται, οι μετατοπίσεις στη διάθεσή του διπλασιάζουν το αντίκτυπό τους.

Ακόμα και με το αγκάθι στην πλευρά του εξορισμένο στον έξω κόσμο, ο Bernard δεν φαίνεται να μπορεί να πάρει ανάσα, και ο κύριος ανταγωνιστής του “Silo” αγωνίζεται για τον έλεγχο απέναντι στο θαύμα της Juliette. Οι σύμμαχοι και οι φιλίες δοκιμάζονται και μια νέα σελίδα γυρίζει στις περίπλοκες σχέσεις του με τη Judge Meadows (Tanya Moodie) και τον Head of Judicial Security, Robert Sims (Common). Η εξερεύνηση του κινήτρου πίσω από τα ψέματα επιτρέπει σε μια φιγούρα όπως ο Bernard να φαίνεται λιγότερο κακός, και η αμφισημία προσθέτει αποτελεσματικά στην αγωνία. Επειδή η Juliette νίκησε τις πιθανότητες όταν περπάτησε πάνω από το λόφο με ολόκληρο το σιλό να παρακολουθεί, εγγυάται ότι η αμφιβολία εξαπλώνεται. Με τη σειρά τους, η διαίρεση μεταξύ της κορυφής και του πυθμένα των 144 επιπέδων μεγαλώνει: Οι πρώην συνάδελφοι της Juliette στο Mechanical κατηγορούνται για την συνεχιζόμενη δυσαρμονία και την αμφισβήτηση των ανθρώπων στην κορυφή της αλυσίδας εξουσίας.

Με το να γίνει το Mechanical στόχος, χαρακτήρες όπως η Shirley (Remmie Milner) και ο Knox (Shane McRae) αποκτούν περισσότερο βάθος μέσα από τις συγκρούσεις τους σχετικά με τα βήματα που πρέπει να κάνουν για να προστατεύσουν τον λαό τους. Ίσως όμως ο πιο ενδιαφέρον χαρακτήρας που λαμβάνει περισσότερο χρόνο οθόνης είναι η σύζυγος του Sims, η Camille (Alexandria Riley), της οποίας τα κίνητρα δεν είναι ξεκάθαρα από την αρχή. Προσπαθεί να κάνει τον άντρα της Lady Macbeth ή έχει άλλα σχέδια; Ο χειρισμός με ψιθύρους δεν είναι μια επαναστατική τεχνική αφήγησης, αλλά το “Silo” δεν στηρίζεται απλά σε ένα υπερβολικά χρησιμοποιημένο κλισέ. Όπως και στην πρώτη σεζόν, μπορούσα να προβλέψω κάποιες ανατροπές, αλλά πολλές από τις επιλογές στη δεύτερη σεζόν με κράτησαν σε αγωνία.

Σε αντίθεση με τις περισσότερες συγκρουόμενες φωνές, ο Sheriff Paul Billings (Chinaza Uche) καθοδηγείται από τους κανόνες που διατηρούν την τάξη μέσω του επίσημου κυβερνητικού εγγράφου, του Pact. Παρακολουθώντας τον Paul να βιώνει μια κρίση πίστης ως αποτέλεσμα του θρησκευτικού κειμένου που εκτέθηκε την προηγούμενη σεζόν είναι ένα slow burn, και ένα μειονέκτημα της διαχείρισης τόσων πολλών ιστοριών από τον Yost και την ομάδα του είναι ότι αυτή δεν αποκτά δυναμική παρά μόνο αργότερα στη σεζόν. Ο Paul βρίσκεται στην περιφέρεια στην αρχή, καθώς διερευνά αν η Juliette ζήτησε πραγματικά να βγει έξω, και ο Uche συνεχίζει να μαγνητίζει ακόμα και όταν είναι στο παρασκήνιο.

Η ιατρική κατάσταση του Paul, η οποία θα έπρεπε να τον εμποδίσει να κατέχει τη θέση του σερίφη, εξακολουθεί να αποτελεί παράγοντα, και μια συνομιλία με τη Judge Meadows τονίζει ένα επαναλαμβανόμενο θέμα του “Silo”: πόσο αφύσικο είναι αυτό το περιβάλλον. “Οι άνθρωποι δεν προορίζονται να ζουν υπόγεια. Κανείς από εμάς δεν έχει περπατήσει σε ευθεία γραμμή για πάνω από 200 πόδια. Εκτός από τη Juliette Nicholls”, λέει η Judge Meadows στον Paul. Αυτή η ιδέα του χώρου και η επιθυμία για εξερεύνηση συνεχίζεται καθ’ όλη τη διάρκεια. Ένας χαρακτήρας λαχταρά να δει “την απόσταση”, και ένας άλλος ονειρεύεται να πετάξει μακριά με ένα αερόστατο σαν χαρακτήρας από τον “Μάγο του Οζ”. Το νόημα των φώτων στον νυχτερινό ουρανό συνεχίζει να συναρπάζει μερικούς – μια επίδειξη ανθρώπινης περιέργειας που επιμένει ακόμη και σε έναν κόσμο όπου τα γεγονότα της ζωής φαίνονται τόσο ξεκάθαρα. Βγαίνοντας στον κόσμο, το “Silo” συνεχίζει το φιλόδοξο ταξίδι του με εντυπωσιακά αποτελέσματα – ανεξάρτητα από το πόσους ανθρώπους κρατά στο σκοτάδι.