Που να φανταζόμουν, όταν ξεκινούσα το ταξίδι μου στον κόσμο του Athens, πως δεν θα είχε καμία επαφή με την Αθήνα, πόσο μάλλον γενικότερα με το ελληνικό στοιχείο! Athenian Rhapsody λέγετε το παιχνίδι και σίγουρα, δεν υπάρχει καμία επαφή με την Αθήνα σε αυτό. Ούτε για το ομηρικού επιπέδου έπος θα ακολουθήσει. Θα ακολουθήσει, όμως, μια ραψωδία παραλογισμού, παράνοιας, χάους και με εμφανή την επιρροή του μοναδικού στο είδος του Undertale.
Η παράνοια ξεκινάει από τα πρώτα δευτερόλεπτα της εισαγωγής, με ένα παραφουσκωμένο πρόλογο να μας περιμένει. Ένα μπαράζ από ερωτήσεις μας περιμένει, ώστε να δημιουργηθεί το “προφίλ” του χαρακτήρα μας. Δεν ξέρω, βέβαια, ποιο είναι το αποτέλεσμα του να απαντήσουμε στην ερώτηση για το τραυματισμένο πουλί που βρίσκουμε στον δρόμο μας ότι θα το φάμε για πρωτεΐνη, αλλά σίγουρα μας προϊδεάζει για το αλαλούμ που θα ακολουθήσει. Έτσι, κάπως, ξυπνάμε μια μέρα σε έναν μαγικό και μυστηριώδες κόσμο γεμάτο με καρικατούρες και καλούμαστε να βρούμε μια άκρη.
Σύντομα, θα έρθουμε σε επαφή με το Save File μας, μια σκιά που υπόσχεται πως πάντα θα μας παρακολουθεί, ότι και αν κάνουμε σε αυτό το παιχνίδι. Σε ίσες ποσότητες κωμωδίας και θρίλερ, η περιπέτειά μας στον κόσμο του Athens θα μας φέρει αντιμέτωπους με μια τεράστια ποικιλία χαρακτήρων, τόσο αξιολάτρευτων, όσο και οριακά ψυχασθενικών. Τουλάχιστον, κάθε ένας από τους χαρακτήρες που θα συναντήσουμε, έχει τη δική του προσωπικότητα, κάνοντας ακόμα και τους πιο απλούς “αντιπάλους” να έχουν το ενδιαφέρον τους.
Στο τομέα του gameplay, τα πράγματα είναι απλά. Δεν υπάρχει κάτι σταθερό στον ορίζοντα, ΆΡΑ, δεν χρειάζεται να μάθετε κάτι! Κάθε μάχη θα σας φέρει αντιμέτωπους με διαφορετικές προκλήσεις, όπως η αποφυγή εμποδίων η ή ορθογραφία.. εκτός αν αποφασίσετε να σφάξετε ό,τι συναντήσετε στο δρόμο σας, που αποτελεί μια λύση, εδώ που τα λέμε. Είστε, άλλωστε, εγκλωβισμένοι σε έναν κόσμο περίεργο, που σας κάνει να είστε σε επιφυλακή ακόμα και απέναντι στη σκιά σας. Αν πάλι είστε από αυτούς που επιλέγουν τον δρόμο της ειρήνης και της φιλίας, που όπως φαντάζεστε, είναι και ο “σωστός” δρόμος, θα έρθετε αντιμέτωποι με εύκολες, αλλά και τρομερά δύσκολες προκλήσεις, ώστε να “κερδίσετε” την μάχη για την φιλία των αντιπάλων σας.
Την παράσταση στο Athenian Rhapsody κλέβει σχεδόν αμέσως το ιδιαίτερο και καυστικό, κατά περιπτώσεις, χιούμορ του, με εσάς να βρίσκεστε στη λάθος άκρη του αστείου! Οι γρήγοροι ρυθμοί του παιχνιδιού ταιριάζουν στο όλο χιουμοριστικό κλίμα που επικρατεί, καθώς το χάος είναι ο κοινός παρονομαστής σε όλες τις πτυχές του. Εκτός όμως από το ιδιαίτερο χιούμορ του, πλαισιώνεται και από πλήθος από ενδιαφέροντες χαρακτήρες, πολλούς από τους οποίους μπορείτε να έχετε στην ομάδα σας και να τους χειριστείτε έναντι του πρωταγωνιστή σας, μόνο, όμως, κατά την διάρκεια των μαχών. Κάθε ένας από τους χαρακτήρες αυτούς έρχεται και με τα δικά του special abilities, που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στις μάχες.
Φτάνοντας να μιλήσουμε για τα γραφικά και τη μουσική του τίτλου, έχουμε να πούμε μόνο θετικά σχόλια. Αν και σε περιπτώσεις οι εικόνες του παιχνιδιού έμοιαζαν να βγαίνουν από εμπύρετο όνειρο, τα γραφικά του τίτλου ακολουθούν τη φιλοσοφία τίτλων όπως το Undertale και το Earthbound. Περνώντας στο κομμάτι της μουσικής, έχουμε εξαιρετικά ακούσματα, που υπηρετούν το χάος που συνοδεύει την περιπέτειά μας, αλλά και τις ανάλαφρες και χαλαρές στιγμές του.
Η σύγκριση του Athenian Rhapsody με το Undertale είναι δυστυχώς αναπόφευκτη. Η εμπορική -και όχι μόνο- επιτυχία του Undertale έχει σίγουρα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τον δημιουργό του Athenian Rhapsody. Το ερώτημα, όμως, τώρα, είναι το εξής: Υπάρχει λόγος να επιλέξει κανείς να ζήσει τη δική του ραψωδία μετά το Undertale; Η απάντηση, λοιπόν, είναι καταφατική. Αξίζει και με το παραπάνω να επισκεφτείτε τον κόσμο του Athens και να ζήσετε μια περιπέτεια υπέρμετρης παράνοιας. Σε περίπτωση, πάντως, που τα βρείτε σκούρα, ο τίτλος προσφέρει ένα mode στο οποίο δεν θα χρειάζεται να αγχώνεστε τόσο πολύ για τα μαχαίρια που θα σας πετάνε οι μελλοντικοί σας φίλοι!
Το review βασίστηκε στη ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Top Hat Studios.
Το Athenian Rhapsody αποτελεί έναν χαοτικό τίτλο που δεν βγάζει νόημα, στο μεγαλύτερο κομμάτι του. Παρ’ όλα αυτά, είναι γεμάτο με δυνατές στιγμές και ωραία μηνύματα, που κρύβονται πίσω από την παράνοιά του και τους γρήγορους ρυθμούς των μαχών του. Το σημαντικότερό, όμως, κατόρθωμά του είναι πως καταφέρνει να διακριθεί από τον τίτλο που αναπόφευκτα όλοι θα συγκρίνουν μαζί του, ξεχωρίζοντας αισθητά με την ποικιλία του και την ανεμελιά του.
VIA: ign.com
