Η 47χρονη αποστολή του Voyager 1 επανασυνδέθηκε με τη NASA – αλλά δεν είναι ακόμα εκτός κινδύνου – έπειτα από ένα τεχνικό πρόβλημα που προκάλεσε μια ημέρα χωρίς επικοινωνία με τη διαστημική αποστολή που βρίσκεται δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά στο διαστρικό διάστημα.
Το χρονικό της αποστολής Voyager 1
Το Voyager 1 χρησιμοποιεί τώρα έναν ραδιοπομπό που δεν έχει χρησιμοποιήσει από το 1981 για να παραμείνει σε επαφή με την ομάδα του στη Γη, ενώ οι μηχανικοί εργάζονται για να κατανοήσουν τι πήγε στραβά.
Η αποστολή, που εκτοξεύθηκε τον Σεπτέμβριο του 1977, έχει μειώσει σταδιακά τις λειτουργίες του για να εξοικονομήσει ενέργεια, επιτρέποντας στο Voyager 1 να επιστρέψει μοναδικά επιστημονικά δεδομένα από 15 δισεκατομμύρια μίλια (24 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα) μακριά.
Eίναι το πιο απομακρυσμένο διαστημόπλοιο από τη Γη, λειτουργώντας πέρα από την ηλιόσφαιρα – τη φυσαλίδα μαγνητικών πεδίων και σωματιδίων του ήλιου που εκτείνεται πολύ πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα – όπου τα όργανά του αμέσως δείχνουν το διαστρικό διάστημα.
Ένα ραδιοσφάλμα δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων μακριά
Περιστασιακά, οι μηχανικοί στέλνουν εντολές στο Voyager 1 για να ενεργοποιήσουν κάποιες από τις θερμάστρες του και να ζεστάνουν τα συστατικά που έχουν υποστεί ζημιά από την ακτινοβολία κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, δήλωσε ο Bruce Waggoner, διευθυντής εξασφάλισης της αποστολής Voyager.
Η θερμότητα μπορεί να βοηθήσει στην αντιστροφή της ζημιάς από την ακτινοβολία, η οποία υποβαθμίζει την απόδοση των συστατικών του διαστημοπλοίου, πρόσθεσε.
Τα μηνύματα μεταφέρονται στο Voyager μέσω του ελέγχου αποστολής στο NASA’s Jet Propulsion Laboratory στην Πασαντένα της Καλιφόρνια, μέσω του Δικτύου Βαθέος Διαστήματος.
Αυτό το σύστημα ραδιοφωνικών κεραιών στη Γη βοηθά την υπηρεσία να επικοινωνεί με το Voyager 1 και το δίδυμό του Voyager 2, καθώς και με άλλα διαστημόπλοια που εξερευνούν το ηλιακό μας σύστημα.
Στη συνέχεια, το Voyager 1 επιστρέφει δεδομένα μηχανικής για να δείξει πώς αντιδρά στις εντολές. Χρειάζεται περίπου 23 ώρες για να ταξιδέψει ένα μήνυμα προς μία κατεύθυνση.
Όμως, όταν εστάλη μια εντολή στις 16 Οκτωβρίου, κάτι ενεργοποίησε το αυτόνομο σύστημα προστασίας σφαλμάτων του διαστημοπλοίου. Εάν το διαστημόπλοιο καταναλώσει περισσότερη ενέργεια από ό,τι πρέπει, το σύστημα προστασίας σφαλμάτων κλείνει αυτόματα συστήματα που δεν είναι ζωτικής σημασίας για να εξοικονομήσει ενέργεια.
Το Voyager 1 χρησιμοποιούσε έναν από τους δύο ραδιοπομπούς του, γνωστό ως X-band, βάσει της συχνότητας που χρησιμοποιεί, εδώ και δεκαετίες. Εν τω μεταξύ, ο άλλος πομπός, ο S-band, ο οποίος χρησιμοποιεί διαφορετική συχνότητα, δεν είχε χρησιμοποιηθεί από το 1981, καθώς το σήμα του είναι πολύ πιο αδύναμο από αυτό του X-band.
Οι μηχανικοί υποψιάζονται ότι το σύστημα προστασίας σφαλμάτων μείωσε το ρυθμό με τον οποίο επιστράφηκαν δεδομένα από τον πομπό, γεγονός που άλλαξε τη φύση του σήματος που μοιράστηκε το Voyager 1 με τους παρακολουθούντες του Δικτύου Βαθέος Διαστήματος.
Η ομάδα του Voyager 1 τελικά εντόπισε την ανταπόκριση αργότερα στις 18 Οκτωβρίου, αναλύοντας τα σήματα που έλαβε το Δίκτυο Βαθέος Διαστήματος.
Αλλά στις 19 Οκτωβρίου, η επικοινωνία με το Voyager 1 φάνηκε να σταματά εντελώς.
Η ομάδα πιστεύει ότι το σύστημα προστασίας σφαλμάτων ενεργοποιήθηκε επιπλέον δύο φορές, γεγονός που μπορεί να απενεργοποίησε τον πομπό X-band και να μετέφερε το διαστημόπλοιο στον πομπό S-band, που καταναλώνει λιγότερη ενέργεια, δήλωσε η NASA.
Εργαζόμενοι για μια λύση
Ενώ η ομάδα του Voyager 1 δεν ήταν σίγουρη ότι το αδύναμο σήμα S-band θα ήταν ανιχνεύσιμο λόγω της απόστασης του διαστημοπλοίου από τη Γη, οι μηχανικοί του Δικτύου Βαθέος Διαστήματος το εντόπισαν.
Η ομάδα δε θα στείλει εντολές στο Voyager 1 για να ενεργοποιήσει ξανά τον πομπό X-band μέχρι να ανακαλύψει τι προκάλεσε το σύστημα προστασίας σφαλμάτων, κάτι που μπορεί να πάρει εβδομάδες. Οι μηχανικοί είναι προσεκτικοί, καθώς θέλουν να διαπιστώσουν εάν υπάρχουν τυχόν πιθανοί κίνδυνοι από την ενεργοποίηση του X-band.
Εάν η ομάδα μπορέσει να ενεργοποιήσει ξανά τον πομπό X-band, η συσκευή μπορεί να είναι σε θέση να μεταφέρει δεδομένα που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν τι συνέβη, είπε ο Waggoner.
Εν τω μεταξύ, οι μηχανικοί έστειλαν ένα μήνυμα στο Voyager 1 στις 22 Οκτωβρίου για να ελέγξουν ότι ο πομπός S-band λειτουργούσε και έλαβαν επιβεβαίωση στις 24 Οκτωβρίου. Αλλά δεν είναι μια λύση που θέλει να βασιστεί η ομάδα για πολύ καιρό.
«Το σήμα S-band είναι πολύ αδύνατο για μακροχρόνια χρήση», είπε ο Waggoner. «Μέχρι στιγμής, η ομάδα δεν έχει μπορέσει να το χρησιμοποιήσει για να πάρει τηλεμετρία (πληροφορίες σχετικά με την υγεία και την κατάσταση του διαστημοπλοίου), πόσο μάλλον επιστημονικά δεδομένα. Αλλά τουλάχιστον μας επιτρέπει να στείλουμε εντολές και να βεβαιωθούμε ότι το διαστημόπλοιο είναι ακόμα στραμμένο προς τη Γη».
Αυτή η εναλλαγή πομπού είναι μόνο μία από πολλές καινοτόμες λύσεις που χρησιμοποίησε η NASA για να ξεπεράσει τις προκλήσεις επικοινωνίας με την μακρόχρονες αποστολή αυτό το έτος, συμπεριλαμβανομένης της εκτόξευσης παλαιών κινητήρων για να κρατήσει την κεραία του Voyager 1 στραμμένη προς τη Γη και την ανακάλυψη μιας λύσης για ένα σφάλμα υπολογιστή που σιώπησε την ροή επιστημονικών δεδομένων προς τη Γη για μήνες.
Βίντεο
// Allow detecting when fb api is loaded.
function Deferred() {
var self = this;
this.promise = new Promise( function( resolve, reject ) {
self.reject = reject;
self.resolve = resolve;
});
}
window.fbLoaded = new Deferred();
window.fbAsyncInit = function() {
FB.init({
appId : ‘[email protected]’,
autoLogAppEvents : true,
xfbml : true,
version : ‘v3.0’
});
window.fbLoaded.resolve();
};
(function(d, s, id){
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) {return;}
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = “https://connect.facebook.net/en_US/sdk.js”;
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, ‘script’, ‘facebook-jssdk’));
VIA: FoxReport.gr
