Η απελευθέρωση της Πηνελόπης: Όταν η εφηβεία συναντά τη φύση

Λίγα ανταπαντήσεις τσιμπούν όπως κάνει το “touch grass”. Για όσους δεν είναι χρόνια συνδεδεμένοι στο διαδίκτυο, η φράση ουσιαστικά σημαίνει ότι πρέπει να αποσυνδεθείτε και να βγείτε έξω, αλλά το βαθύτερο ρεύμα είναι ότι έχετε χάσει την επαφή με τον πραγματικό κόσμο και χρειάζεται απεγνωσμένα να επανασυνδεθείτε με κάτι απτό. Είναι “γίνεται αληθινό”, μείον την vintage ελκυστικότητα. Ωστόσο, στον πιλότο του Mel Eslyn για το δράμα YA Πηνελόπηη έννοια της επαφής με το γρασίδι αποδεικνύεται ένα ωφέλιμο σημείο εκκίνησης για το ταξίδι αυτο-ανακάλυψης ενός σύγχρονου εφήβου.

Το σενάριο και τη σκηνοθεσία είναι η Eslyn, η οποία δημιούργησε επίσης το υπό-τραγουδισμένο στολίδι επιστημονικής φαντασίας Βιόσφαιρα, Πηνελόπη επικεντρώνεται σε ένα 16χρονο κορίτσι (Μικρές Φωτιές Παντούτης Μέγκαν Στοτ) που αποφασίζει απότομα να αποσυνδεθεί από τα πάντα και να περιπλανηθεί στην έρημο. Ωστόσο, ενώ η Πηνελόπη ουσιαστικά θέλει να αγγίξει το γρασίδι (και τα δέντρα και τα κουνελάκια), η παράσταση είναι απαλλαγμένη από το βιτριόλι που συνήθως συνοδεύει ένα τέτοιο τσιμπημένο συναίσθημα. Αντί, Πηνελόπη απολαμβάνει το θαύμα και την ελευθερία της αποκοπής από τα κινητά τηλέφωνα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η Πηνελόπη είναι μια άνετη φαντασία που διαδραματίζεται στον πραγματικό κόσμο.

Αν και αυτή είναι η ιστορία μιας δραπέτης που δραπετεύει από την οικογένειά της και όλα όσα ξέρει, Πηνελόπη δεν είναι επείγον με το δράμα. Δεν υπάρχει κανένα ζοφερό περιστατικό που να υποκινεί τη νεαρή ηρωίδα του να ξεσπάσει μόνη της. Αντίθετα, ο πιλότος, που κάνει πρεμιέρα στο πλαίσιο του Episodic Pilot Showcase του Sundanceξεκινά με την Πηνελόπη να περιπλανιέται χαρούμενα σε μια σιωπηλή ντίσκο, όπου τα ακουστικά επιτρέπουν στους χορευτές να αισθάνονται συνδεδεμένοι χωρίς να ενοχλούν τα ζώα του γύρω δάσους. Η Πηνελόπη όμως δεν είναι σαν τις άλλες. Ενώ είναι παγιδευμένοι στη μουσική και ο ένας στον άλλον, εκείνη κάνει οπτική επαφή με έναν περιπλανώμενο λύκο. Ακριβώς έτσι, φαίνεται προορισμένη να αναχωρήσει από το κάμπινγκ της οικογένειάς της για άγνωστα μέρη.

Το σενάριο από την Eslyn και τον Mark Duplass (που συνυπογράφουν και πρωταγωνιστούν Βιόσφαιρα) είναι ελάχιστη στις λεπτομέρειες, σκιαγραφώντας σκόπιμα την ιστορία της Πηνελόπης ως ενός παιδιού με στοργικούς γονείς που επικοινωνούν μαζί της μέσω μηνύματος για να της υπενθυμίσουν ότι ετοιμάζεται για το SAT. Καθώς την υποδύεται ο Stott, η Penelope δεν φαίνεται να επιβαρύνεται από την τεχνολογία ή τις πιέσεις των γονιών της. φαίνεται απλά να τα βαριέται. Έτσι, πηγαίνει σε μια «μοναχική πεζοπορία» που την οδηγεί σε ένα κατάστημα για να αγοράσει προμήθειες για κάμπινγκ. Απενεργοποιεί την επιλογή “κοινή χρήση τοποθεσίας” στο τηλέφωνό της και επιβιβάζεται σε ένα βαγόνι τρένου σαν ήρωας του Μαρκ Τουέιν, ζαλισμένη με το τόλμημά της.

Οι γονείς – ή όσοι από εμάς μεγαλώσαμε στην εποχή του Ξένου Κινδύνου – μπορεί να πτοηθούν από τις επιλογές της, καθώς κάνει ωτοστόπ, εμπιστεύεται τους ράντους και κάνει τα πάντα για να βεβαιωθεί ότι οι δικοί της δεν μπορούν να την εντοπίσουν. Πολλά από αυτά φαίνονται σαν μια συνταγή για το πώς να γίνεις θέμα ενός μέλλοντος 20/20 ειδική αναφορά, αλλά η Eslyn δεν κάνει ένα τρομακτικό δράμα για την απομόνωση ή την έλλειψη στέγης εφήβων. Οι πιθανές απειλές του πραγματικού κόσμου αμβλύνονται από μια χρωματική παλέτα που είναι δροσερή και ελκυστική και η παρτιτούρα, η οποία αντηχεί με ηλεκτρονικά φιλτραρισμένες γυναικείες φωνές, μοιάζει με μια συνθετική σειρήνα που παρασύρει την Πηνελόπη προς τα εμπρός. Οι άγνωστοι που συναντά στο πρώτο επεισόδιο παρέχουν βοήθεια και ζεστά χαμόγελα ή απότομες συμβουλές, αλλά ποτέ λόγο φόβου. Πηνελόπη προσφέρει σε όλους μας το όνειρο να περπατήσουμε στο ζεστό δάσος και να μην κοιτάξουμε πίσω.

Η Μέγκαν Στοτ είναι τέλεια στο πιλοτικό επεισόδιο της Πηνελόπης.

Η Μέγκαν Στοτ και ο Όστιν Άμπραμς υποδύονται συγγενικά πνεύματα στην «Πηνελόπη».
Πίστωση: Sundance

Εκεί όπου πολλές εκπομπές και ταινίες του YA είναι γεμάτες τσιμπήματα Κακή Κορίτσια ή συναισθηματικά καταπονημένες ηρωίδες, Πηνελόπη ανθίζει από ένα μέρος ήσυχου προβληματισμού. Καθώς η πρωταγωνίστριά της βγαίνει από μόνη της, η παράσταση δεν προσφέρει ανθισμένες ομιλίες για τα κίνητρά της. Αντίθετα, οι εκφράσεις με ανοιχτά μάτια της Στοτ μεταδίδουν την κατάπληξη, την περιέργεια και τον ενθουσιασμό κάθε βήματος του ταξιδιού της. Η απατηλά απλή κινηματογράφηση παραμένει στα δάχτυλά της καθώς ψάχνει για προμήθειες για κάμπινγκ σε ένα κατάστημα, μόνη της. Οι δυνατότητες του κόσμου είναι στα χέρια της! Ένα ειλικρινές χαμόγελο πέφτει στα μάγουλά της καθώς ξεπερνά ένα οικονομικό εμπόδιο με μια έξυπνη λύση. Η σωματότητά της είναι ζωντανή, αλλά ποτέ ανήσυχη, σαν ένα παιδί που περιμένει τη σειρά του σε μια σανίδα καταδύσεων. Και έτσι, μέσα από κάθε της κίνηση, η Stott μας προτρέπει να βουτήξουμε με την Penelope.

Ωστόσο, ως ενήλικας που παρακολουθεί την παράσταση, είναι εύκολο να ξεφύγουμε από τις ανησυχίες μας σχετικά με τους κινδύνους που γνωρίζουμε ότι κρύβονται έξω από το ονειρικό όραμα του τούνελ της Πηνελόπης. Ίσως αναρωτιόμαστε τι ήταν τόσο κακό που έπρεπε να το σκάσει για αρχή. Η μόνη συγκεκριμένη ένδειξη που προσφέρει η πιλότος είναι ένα μήνυμα που δεν στέλνει: “Μαμά… Ήμουν ένα χαρούμενο παιδί;”

Υπονοείται εδώ ότι, παρά το γεγονός ότι φαίνεται να τα έχει όλα – ένα τηλέφωνο, Apple Pay, αγαπημένους γονείς που στηρίζουν την εκπαίδευσή της και την πηγαίνουν σε πράγματα όπως σιωπηλές ντίσκο – η Πηνελόπη νιώθει απελπισμένη για κάποιο λόγο που δεν μπορεί να βάλει το δάχτυλό της. Έτσι, ακολουθεί ένα μονοπάτι πίσω στη φύση για να ανακαλύψει ποια είναι έξω από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις κοινωνικές προσδοκίες. Ποια θα μπορούσε να είναι στο δάσος με τον εαυτό της ως μοναδική παρέα;

Καλούμαστε να μοιραστούμε το δέος και τον ενθουσιασμό της Πηνελόπης, καθώς οι λήψεις POV μάς επιτρέπουν να βιώσουμε τη συγκίνηση του κυριολεκτικού πηδήματος σε ένα τρένο που τρέχει με ταχύτητα, παρακολουθώντας τον κόσμο να τρέχει. Αλλά υπάρχει ακόμα μια απόσταση μεταξύ μας και της ομώνυμης ηρωίδας μας.

Η Μελ Έσλιν δίνει στην Πηνελόπη τον χώρο της.

Είναι συναρπαστικό να παρακολουθείς μια τηλεοπτική εκπομπή που δεν αισθάνεται την ανάγκη να συλλάβει τα πάντα. (Δείτε επίσης: True Detective: Night Country). Μέσω της σκηνοθεσίας της, η Eslyn μας δίνει πρόσβαση στις ανείπωτες ανησυχίες και επιθυμίες της Penelope, αλλά αφήνει επίσης στον χαρακτήρα κάποιο χώρο για μυστήριο. Μια σκηνή όπου περπατά στο δάσος και είναι εκτός εστίασης μας υπενθυμίζει ότι αυτό το ταξίδι είναι δικό της και γινόμαστε μάρτυρες μόνο όσων μας επιτρέπει. Όταν τραβάει μια φωτογραφία της φύσης στο τηλέφωνό της αλλά δείχνει απογοητευμένη από το αποτέλεσμα, δεν υπάρχει διάλογος που να εξηγεί το γιατί. Αργότερα, μια συζήτηση με έναν περιοδεύοντα μουσικό (Όστιν Άμπραμς) μας δίνει λίγη σαφήνεια.

Η Πηνελόπη ρωτάει απαλά γιατί μπαίνει στον κόπο να κάνει περιοδείες σε μικροσκοπικά καφενεία όταν υπάρχει το Spotify. Γιατί να μην «ενταχθείς σε αυτόν τον αιώνα»; Όπως αποδεικνύεται, η εμπειρία του με τις διαδικτυακές κοινότητες έχει επίσης αισθανθεί ότι λείπει. Εξηγεί ότι η αναπαραγωγή μουσικής ζωντανά έναντι της διανομής της μέσω Διαδικτύου είναι η διαφορά μεταξύ της επίσκεψης σε ένα ποτάμι και της προβολής μιας εικόνας ενός ποταμού. Η διαφορά είναι ότι υπάρχει, ένας ρομαντισμός με το πραγματικό που αναμφισβήτητα σαγηνεύει μέσα από τα μάτια αυτών των συγγενικών πνευμάτων.

Με βάση το πρώτο επεισόδιο, είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς πού Πηνελόπη μπορεί να ακολουθήσει. Θα παίξει αυτό σαν μια ιστορία οδικού ταξιδιού, φέρνοντας το κορίτσι από τη μια περίεργη τοποθεσία στην άλλη; Θα απομακρυνθεί η εστίαση από την Πηνελόπη και στους γονείς της, που έχουν μείνει πίσω να ανησυχούν και να αναρωτιούνται; Θα συνδυάσει αυτά τα πιθανά νήματα για να επιτρέψει τη σύγκρουση της φαντασίας με το άγχος; Δεν μπορούσα να πω, αλλά ανυπομονώ να μάθω. Καθώς πηγαίνουν οι πιλότοι, Πηνελόπη είναι απολύτως μαγευτικό.

Πηνελόπη, Και τα οκτώ επεισόδια, μεταδίδονται τώρα στο Netflix.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 23 Σεπτεμβρίου 2024, 10:53 π.μ. EDT Το Penelope αξιολογήθηκε αρχικά από το Sundance, στις 22 Ιανουαρίου 2024. Η κριτική έχει ενημερωθεί για να αντικατοπτρίζει το ντεμπούτο της σειράς σε ροή.