Πώς ζεις σε έναν κόσμο που δεν έχει κανένα νόημα; Πώς υπάρχεις όταν κάθε δευτερόλεπτο της ζωής σου είναι ένας άλυτος γρίφος και τα μικροσκοπικά κομμάτια σε δαγκώνουν κάνω καταφέρνεις να αναγνωρίσεις δεν μπορεί να βγει;
Αυτή ήταν η ζωή του Λεβ Ζασέτσκι, ενός ανθρώπου που υπέστη εγκεφαλική βλάβη πολεμώντας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ημερολόγιο 3.000 σελίδων που κρατούσε ο Zasetsky μετά τον τραυματισμό του έγινε ένα από τα πιο πολύτιμα, διορατικά κείμενα για τη μελέτη του ανθρώπινου εγκεφάλου στην ιστορία της βιολογικής επιστήμης. Ο Ζασέτσκι έπασχε από αφασία, μια διαταραχή που βλάπτει την ικανότητα του ατόμου να κατανοεί και να επικοινωνεί. Η μορφή αφασίας του Ζασέτσκι είχε ως αποτέλεσμα να μπορεί να γράφει, αλλά να μην διαβάζει τη δική του γραφή ή ακόμη και να κατανοεί όλα όσα είχε γράψει.
Ο Αλεξάντερ Λούρια, ένας από τους πιο καταξιωμένους νευροψυχολόγους της Σοβιετικής Ένωσης, ανατέθηκε να φροντίσει τον Ζασέτσκι και διαπίστωσε ότι ο νεαρός στρατιώτης «απλά δεν μπορούσε να γράψει και … είχε ξαφνικά γίνει αναλφάβητος». Ο Λούρια εντόπισε τον τραυματισμό του Ζασέτσκι «στο δεύτερο μεγάλο μπλοκ του εγκεφάλου που βρίσκεται στα οπίσθια τμήματα των μεγάλων ημισφαιρίων». Αυτό το τμήμα ολόκληρης της δουλειάς του εγκεφάλου είναι να «λειτουργεί ως μπλοκ για τη λήψη, την επεξεργασία και τη διατήρηση πληροφοριών που λαμβάνει ένα άτομο από τον εξωτερικό κόσμο».
Η ακριβής θέση του τραυματισμού από σκάγια σήμαινε ότι «μια πολύ σημαντική λειτουργία [had] υπέστη σοβαρή αναπηρία: αυτός [could] δεν συνδυάζει αμέσως τις εντυπώσεις του σε ένα συνεκτικό σύνολο. τον κόσμο του [became] κατακερματισμένη». Και έτσι υπήρχε ο κόσμος για τον Λεβ Ζασέτσκι: κατακερματισμένος. Όμως δεν το έβαλε κάτω. Η συναρπαστική ιστορία του και η απτόητη στάση του μπορούν να επαναπλαισιώνουν τη σύγχρονη κατανόησή μας για την ψυχολογία, την ιστορία, τη γλώσσα, την επικοινωνία και το ανθρώπινο πνεύμα.
Αν θέλετε πιο πρωτότυπο Λαϊκή Επιστήμη βίντεο, εγγραφείτε στο YouTube.
PopSci’s Guide to Black Friday
VIA: popsci.com
