Η καρφίτσα Plaud.AI καταλάμβανε ελάχιστα χώρο στη χειραποσκευή μου. Παρουσίαζε επίσης μια ευκαιρία να σκοτωθούν δύο πουλιά: Πετούσα σε όλη τη χώρα και ήξερα ότι θα κρατούσα άφθονες σημειώσεις.
Εάν είχατε μια συνάντηση μαζί μου, ξέρετε ότι φέρνω τον φορητό υπολογιστή μου χωρίς αποτυχία. Ο χαζός εγκέφαλός μου πρέπει να κρατάει σημειώσεις. Τούτου λεχθέντος, η διαδικασία της πληκτρολόγησης κατά την ακρόαση μπορεί να αποσπά την προσοχή όσο και να είναι ελκυστική. Τουλάχιστον, βρίσκεται ανάμεσα σε εσάς και μια φυσική συνομιλία, ειδικά σε εκείνες τις στιγμές που εξακολουθείτε να πληκτρολογείτε αφού ο άλλος έχει τελειώσει την ομιλία του.
Σίγουρα, θα μπορούσατε να προσπαθήσετε να πληκτρολογήσετε γρηγορότερα ή να βρείτε μια στενογραφία, αλλά έχω διαπιστώσει ότι και οι δύο αυτές μέθοδοι έχουν την τάση να καθιστούν το κείμενο μη αναγνώσιμο. Το επόμενο προφανές βήμα είναι η εγγραφή — με την άδεια του άλλου, φυσικά. Όταν ήμουν ρεπόρτερ, οι αυτόνομες ψηφιακές συσκευές εγγραφής φωνής εξακολουθούσαν να λειτουργούν.
Αυτές τις μέρες, ηχογραφώ στο φορητό υπολογιστή μου ή τοποθετώ το τηλέφωνό μου στο τραπέζι ανάμεσα σε εμένα και το θέμα. Αυτές οι συσκευές παρουσιάζουν τα δικά τους προβλήματα, όπως η έλλειψη κατάλληλων μικροφώνων και η τάση να ακούγονται θόρυβοι πληκτρολόγησης όταν κάνουν διπλή εργασία. Βρίσκω τον εαυτό μου να τρέφω μια ελαφριά νοσταλγία για τις μέρες του μικρού μου καταγραφέα Olympus με το ενσωματωμένο USB-A dongle.
Ο λόγος ύπαρξης του Plaud.AI ζει κάπου ανάμεσα στα παραπάνω σενάρια. Νωρίτερα φέτος, η startup παρουσίασε το Plaud Note, μια συσκευή εγγραφής που κουμπώνει μαγνητικά στο πίσω μέρος ενός ακουστικού, χρησιμοποιώντας το ChatGPT για τη μεταγραφή συνομιλιών. Αν και δεν είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω αυτήν την προηγούμενη συσκευή, πήδηξα όταν η εταιρεία μου είπε για το επερχόμενο NotePin.
Είμαι δύσπιστος ότι το προϊόν είχε ένα μεγάλο κοινό-στόχο στις μέρες των smartphones που έκαναν τα πάντα, αλλά ήμουν σίγουρος ότι ήμουν μέρος του. Μερικές φορές είναι σαν να κρατάω σημειώσεις με μοναδικό σκοπό να έχω κάτι να κάνω στις συναντήσεις. Το λέω αυτό επειδή πολλές από τις σημειώσεις μου απλώς μαραζώνουν, λόγω αδυναμίας εύρεσης σχετικών πληροφοριών ή απλώς λόγω γενικής δυσανάγνωσης.
Το Otter.AI βοήθησε πολύ και στα δύο μέτωπα όταν ανεβάζω ηχογραφήσεις στην υπηρεσία μεταγραφής που βασίζεται σε AI. Η διαδικασία του Plaud είναι παρόμοια, αλλά πιο βελτιωμένη. Στην περίπτωση του NotePin, το φοράτε στον καρπό σας ή το κουμπώνετε μαγνητικά στο πέτο σας, αγγίζετε μία φορά για εγγραφή και χτυπάτε ξανά για να σταματήσετε. Οι εγγραφές αποθηκεύονται στο τηλέφωνό σας σε πραγματικό χρόνο και από εκεί μπορείτε να αποφασίσετε εάν θα τις ανεβάσετε για μεταγραφή, ανάλογα με το πόσο ισχυρή μηνιαία συνδρομή έχετε.
Η συσκευή $169 συνοδεύεται από 300 δωρεάν λεπτά μηνιαίας μεταγραφής. Ένα πρόγραμμα Pro, εν τω μεταξύ, είναι 6,60 $ το μήνα, τετραπλασιάζοντας τα λεπτά μεταγραφής και προσθέτοντας μερικές λειτουργίες όπως προσαρμοσμένα πρότυπα και “Ask AI”, το οποίο η εταιρεία περιγράφει ως “έναν πράκτορα AI για εξαγωγή περισσότερων πληροφοριών από ηχογραφήσεις, πληροφορίες που δεν ανακαλύφθηκαν μέσω προτύπων σύνοψης και πληροφοριών που καλύπτουν πολλαπλές εγγραφές.”
Σε τελική ανάλυση, ωστόσο, η συμμετοχή σε έναν λογαριασμό Pro εξαρτάται από τον χρόνο που αφιερώνετε σε συσκέψεις ανά μήνα. Δεδομένου ότι οι περισσότερες συναντήσεις μου γίνονται μέσω τηλεδιάσκεψης, δεν υποπτεύομαι ότι θα κάνω αναβάθμιση. Ποιος ξέρει, όμως: Ίσως οι εκατομμύρια ενημερώσεις που κάνω στο CES τον Ιανουάριο να με πιέσουν.
Ένα πράγμα που εκτιμώ πραγματικά με τον Plaud είναι ο σκόπιμος σχεδιασμός της εταιρείας. Η ιδέα της υλοτόμησης ήταν μια προτομή. Υποψιάζομαι ότι αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να καταγράφουν όλες τις καθημερινές έρχονται και πηγαίνουν. Και οι άνθρωποι που συναντούν γενικά δεν θέλουν να καταγραφούν.
Το NotePin είναι εσκεμμένο με την έννοια ότι το αγγίζετε για να το ενεργοποιήσετε. Είναι μια σκόπιμη ενέργεια που είναι πιθανό να γίνει αντιληπτή από το άτομο που κάθεται απέναντί σας. Όταν ξεκινά η εγγραφή, αισθάνεστε ένα γρήγορο απτικό βόμβο. Εάν αυτό δεν είναι αρκετό για να κατευνάσει τους φόβους σας, μπορείτε να ανοίξετε την εφαρμογή Plaud στο τηλέφωνό σας για να δείτε αν όντως ηχογραφεί. Όταν τελειώσετε, ένα άλλο πάτημα σάς δίνει ένα απτικό βόμβο για να σηματοδοτήσει ότι η εγγραφή έχει σταματήσει.
Το GPT κάνει καλή δουλειά με τις μεταγραφές και τις περιλήψεις. Υπάρχει επίσης ένα εργαλείο χαρτογράφησης μυαλού, αν και δεν το βρήκα ιδιαίτερα ελκυστικό. Τα ηχεία διαχωρίζονται με φωνή και το σύστημα είναι σε θέση να διαχειρίζεται πολλά ηχεία σε 59 γλώσσες. Το κείμενο είναι καθαρό, η διεπαφή είναι εύκολη στη χρήση και οι περιλήψεις είναι χρήσιμες. Είναι επίσης πολύ απλό να μοιράζεστε έναν σύνδεσμο προς τον ήχο με έναν συνάδελφο.
Το μεγαλύτερο πρόβλημά μου αυτή τη στιγμή, ως μακροχρόνιος χρήστης του Otter, είναι η αδυναμία να πατήσω λέξεις στη μεταγραφή για να αναπαράγω τον αντίστοιχο ήχο. Υποψιάζομαι ότι είναι κάτι που σχεδιάζει να προσθέσει η Plaud, αν η εταιρεία δεν το έχει ήδη κάνει.
Σε αντίθεση με άλλες καρφίτσες τεχνητής νοημοσύνης, το προϊόν της Plaud μοιάζει σαν μια λύση σε πραγματικά ζητήματα. Αυτά είναι θέματα με τα οποία ασχολούμαι συνέχεια ως δημοσιογράφος. Η μεγαλύτερη ερώτησή μου αυτή τη στιγμή είναι αν υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι στον κόσμο σαν εμένα για να διατηρήσουν το επιχειρηματικό μοντέλο του Plaud.
VIA: techcrunch.com
