Ερευνητές από το State University της Βόρειας Καρολίνας και το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins ανέπτυξαν μια τεχνολογία βασισμένη στο DNA ικανή να αποθηκεύει, να ανακτά, να υπολογίζει, να διαγράφει και να ξαναγράφει δεδομένα.
Αυτή η νέα εξέλιξη σηματοδοτεί την πρώτη φορά που όλες αυτές οι εργασίες συνδυάζονται σε ένα σύστημα αποθήκευσης DNA, με τη δυνατότητα να μεταμορφώσουν τον τρόπο αποθήκευσης των δεδομένων στο μέλλον.
Το έργομε επικεφαλής τον Albert Keung, καθηγητή στο NC State, αντιπροσωπεύει ένα άλμα προς τα εμπρός για τον υπολογισμό του DNA. Ενώ το DNA θεωρείται από καιρό ως πιθανή λύση για μακροπρόθεσμη αποθήκευση δεδομένων, δεν ήταν προηγουμένως ικανό να χειριστεί πολλαπλές λειτουργίες όπως τα σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα. Το νέο σύστημα της ομάδας, ωστόσο, το έχει αλλάξει αυτό.
Χειρισμός δεδομένων σε πραγματικό χρόνο
Η ανακάλυψη κατέστη δυνατή μέσω της δημιουργίας δενδρικολλοειδών, μιας δομής πολυμερούς που επιτρέπει στο DNA να αποθηκεύεται πυκνά χωρίς να θυσιάζει την ικανότητα. «Θα μπορούσατε να αποθηκεύσετε τα δεδομένα χιλίων φορητών υπολογιστών σε μια δομή DNA στο μέγεθος μιας γόμας μολυβιού», σημείωσε ο Keung. Αυτή η λύση αποθήκευσης θα μπορούσε να είναι ζωτικής σημασίας καθώς οι παγκόσμιες απαιτήσεις δεδομένων συνεχίζουν να αυξάνονται, ιδιαίτερα σε τομείς όπως η τεχνητή νοημοσύνη, το cloud computing και η διαχείριση δεδομένων μεγάλης κλίμακας.
Εκτός από την αποθήκευση δεδομένων, το σύστημα επιτρέπει τον χειρισμό δεδομένων σε πραγματικό χρόνο, συμπεριλαμβανομένης της αντιγραφής, διαγραφής και επανεγγραφής αλληλουχιών DNA. Ο Kevin Lin, ο κύριος συγγραφέας της εφημερίδας, εξήγησε: «Μπορούμε να εκτελέσουμε πολλές από τις ίδιες εργασίες όπως με τις ηλεκτρονικές συσκευές – όπως η διαγραφή και η επανεγγραφή δεδομένων στην ίδια επιφάνεια».
Το σύστημα έχει επίσης επιδείξει υπολογιστικές ικανότητες, λύνοντας απλά προβλήματα όπως παζλ Sudoku και προβλήματα σκακιού. Η ερευνητική ομάδα πιστεύει ότι αυτή η εξέλιξη θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για μοριακούς υπολογισμούς, δυνητικά αποθηκεύοντας petabytes δεδομένων σε πολύ μικρούς χώρους.
Αν και η τεχνολογία βρίσκεται ακόμα στα αρχικά της στάδια, οι ερευνητές ελπίζουν ότι θα οδηγήσει σε πρακτικές εφαρμογές στο μέλλον. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Νανοτεχνολογία Φύσης και υποστηρίζεται από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών.
VIA: TechRadar.com/
