Περίπου 800 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, δύο μεγάλες μαύρες τρύπες κυκλώνουν η μία την άλλη σε απόσταση πιο κοντά από οποιοδήποτε άλλο ζευγάρι έχει ανιχνεύσει ποτέ οι άνθρωποι. Μια μέρα, σε εκατομμύρια χρόνια από τώρα, θα συγχωνευθούν σε μια συντριβή που θα κροταλίσει τον ιστό της ίδιας της πραγματικότητας.
Σε ένα χαρτί δημοσιεύτηκε στο The Astrophysical Journalμια ομάδα με επικεφαλής την Anna Trindade Falcão, μια μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics, έγραψε ότι τα όρια στην ανάλυση των τηλεσκοπίων και άλλοι τεχνικοί περιορισμοί καθιστούν τη μελέτη αυτών των ειδών συστημάτων διπλής μαύρης τρύπας εγγενώς δύσκολη. Ωστόσο, η εξέτασή τους προσφέρει έναν μοναδικό τρόπο μάθησης για το σχηματισμό υπερμεγέθων μαύρων οπών, που υπάρχουν στο κέντρο σχεδόν όλων των γνωστών γαλαξιών.
Η ομάδα εξέταζε εικόνες που τραβήχτηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble ενός γαλαξία γνωστού ως MCG-03-34-64, ο οποίος απέχει περίπου 800 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη. Εντόπισαν τρεις λαμπερές σταγόνες, οι οποίες έδειχναν την παρουσία τεράστιων ποσοτήτων λαμπερού αερίου οξυγόνου συμπιεσμένες σε μια μικρή περιοχή. Στα ορατά οπτικά μήκη κύματος, οι δύο μαύρες τρύπες εμφανίζονται τόσο κοντά μεταξύ τους που συγχωνεύονται σε μια ενιαία οντότητα. Σε ένα δήλωσηη NASA συνέκρινε το ζεύγος με «δύο παλαιστές σούμο που βρίσκονται σε τετράγωνο».
Χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο ακτίνων Χ του παρατηρητηρίου Chandra της NASA, οι αστρονόμοι είδαν δύο ξεχωριστές αλλά ισχυρές πηγές εκπομπών μέσα στις σταγόνες. Δεδομένου ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν επίσης πολλά ραδιοκύματα, συμβουλεύτηκαν αρχειακά δεδομένα από την περιοχή και βρήκαν, για άλλη μια φορά, ισχυρές εκκενώσεις. «Συνδυάσαμε αυτά τα κομμάτια και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι πιθανώς κοιτούσαμε δύο υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες σε κοντινή απόσταση», είπε ο Τριντό Φαλκάο.
Η πηγή της τρίτης κηλίδας οξυγόνου που εντόπισε το Hubble δεν είναι ακόμη γνωστή. Αυτοί οι τύποι μαύρων τρυπών είναι επίσης γνωστοί ως ενεργοί γαλαξιακές πυρήνες, καθώς βρίσκονται στο κέντρο των γαλαξιών. Το ζευγάρι πιθανότατα άρχισε να κυκλώνει ο ένας τον άλλον αφού οι γαλαξίες τους συγκρούστηκαν στο μακρινό παρελθόν. Τελικά, σε άλλα 100 εκατομμύρια χρόνια περίπου, οι δύο μαύρες τρύπες θα συγχωνευθούν, στέλνοντας βαρυτικά κρουστικά κύματα που θα παραμορφώσουν τον χωροχρόνο σε τεράστιες εκτάσεις του διαστήματος.
Η ανακάλυψη των δύο μαύρων τρυπών ήταν «οριακή», έγραψαν οι αστροφυσικοί. Ο Τριντό Φαλκάο είπε ότι αυτό κατέστη δυνατό χάρη στην «καταπληκτική ανάλυση» του Hubble.
«Δεν περιμέναμε να δούμε κάτι τέτοιο», πρόσθεσε. «Αυτή η άποψη δεν είναι σύνηθες φαινόμενο στο κοντινό σύμπαν και μας είπε ότι κάτι άλλο συμβαίνει μέσα στον γαλαξία».
Στη μελέτη, η Trindade Falcão και οι συνάδελφοί της δεν απέκλεισαν άλλες εξηγήσεις για το τι συνέβαινε, συμπεριλαμβανομένου ότι στην πραγματικότητα επρόκειτο απλώς για μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα με μερικές περίεργες μετρήσεις, αλλά είπαν ότι τα στοιχεία για το συμπέρασμά τους ήταν πολύ ισχυρότερα.
Ενώ παρόμοια ζεύγη μαύρων τρυπών έχουν παρατηρηθεί στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένου ενός διδύμου που απέχει μόλις 89 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, το δυαδικό σύστημα που ανακαλύφθηκε πρόσφατα είναι αξιοσημείωτο για την εγγύτητά τους. Σε απόσταση 300 εκατομμυρίων ετών φωτός μεταξύ τους, είναι το πλησιέστερο επιβεβαιωμένο ζεύγος μαύρων οπών στο τοπικό σύμπαν (μια περιοχή του διαστήματος που εκτείνεται σε ακτίνα περίπου 1 δισεκατομμυρίου ετών φωτός που περιλαμβάνει τον Γαλαξία και πολλούς άλλους γαλαξίες). Σύμφωνα με τη NASA, τα ραδιοφωνικά σήματα έχουν δείξει υπαινιγμούς ενός άλλου δυαδικού ζεύγους μαύρης τρύπας που μπορεί να είναι πιο κοντά, αλλά αυτό δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί με στοιχεία ακτίνων Χ και ορατού φωτός.
VIA: gizmodo.com
