Μερικοί σπόροι περίπου 120 εκατομμυρίων ετών λένε μια νέα ιστορία για το τι έφαγαν τα πρώτα πουλιά της Γης. Οι παλαιοντολόγοι βρήκαν τους σπόρους στα απολιθωμένα στομάχια ενός πρώιμου είδους πτηνών, παρά τη μακροχρόνια υπόθεση ότι αυτά τα είδη τρέφονταν κυρίως με ψάρια. Τα ευρήματα αναφέρονται αναλυτικά στο α μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 10 Σεπτεμβρίου στο περιοδικό Τρέχουσα Βιολογία.
Τα υπολείμματα ανήκουν στο τώρα εξαφανισμένος Longipteryx chaoyangensis. Αυτό το μικρό, αλλά με μακρύ ράμφος και γερά δόντια πτηνό έζησε πριν από περίπου 120 εκατομμύρια χρόνια στη σημερινή βορειοανατολική Κίνα.
“Longipteryx είναι ένα από τα αγαπημένα μου απολιθωμένα πουλιά, γιατί είναι πολύ περίεργο—έχει αυτό το μακρύ κρανίο και δόντια μόνο στην άκρη του ράμφους του», δήλωσε ο Jingmai O’Connor, συν-συγγραφέας της μελέτης και συνεργάτης επιμελητής απολιθωμάτων ερπετών στο Κέντρο Ολοκληρωτικής Έρευνας του Μουσείου Πεδίου Neguanee, είπε σε δήλωση.
[Related: We were very wrong about birds.]
«Το σμάλτο των δοντιών είναι η πιο σκληρή ουσία στο σώμα και το σμάλτο των δοντιών του Longipteryx έχει πάχος 50 μικρομέτρων». πρόσθεσε ο Άλεξ Κλαρκσυν-συγγραφέας της μελέτης και διδακτορικός φοιτητής στο Field Museum και στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. «Αυτό είναι το ίδιο πάχος του σμάλτου σε τεράστιους αρπακτικούς δεινόσαυρους όπως ο Αλλόσαυρος που ζύγιζε 4.000 λίβρες, αλλά Longipteryx έχει το μέγεθος ενός μπλουτζέι».
Longipteryx ήταν ανακαλύφθηκε και ονομάστηκε για πρώτη φορά το 2000. Εκείνη την εποχή, οι παλαιοντολόγοι πρότειναν ότι πιθανότατα κυνηγούσε ψάρια λόγω ενός επιμήκους κρανίου όπως η σύγχρονη αλκυόνα. Ωστόσο, αρκετοί επιστήμονες αμφισβήτησαν αυτή την υπόθεση
«Υπάρχουν και άλλα απολιθωμένα πουλιά, όπως Γιανόρνηςπου έτρωγαν ψάρια, και γνωρίζουμε επειδή έχουν βρεθεί δείγματα με διατηρημένο περιεχόμενο στομάχου και τα ψάρια τείνουν να συντηρούνται καλά. Επιπλέον, αυτά τα πουλιά που τρώνε ψάρια είχαν πολλά δόντια, σε όλη τη διαδρομή κατά μήκος του ράμφους τους, σε αντίθεση με το πώς Longipteryx έχει μόνο δόντια στην άκρη του ράμφους του», είπε ο O’Connor. «Απλώς δεν αθροίστηκε».
Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο Μουσείο Φύσης Shandong Tianyu στην Κίνα, ο O’Connor παρατήρησε δύο Longipteryx δείγματα που έμοιαζαν να έχουν κάτι στο στομάχι τους. Παλαιοβοτανολόγος και συνεργάτης επιμελητής απολιθωμένων φυτών στο Μουσείο Πεδίου Fabiany Herrera ήταν σε θέση να προσδιορίσει ότι αυτές οι μικρές και στρογγυλές δομές στο στομάχι των πουλιών ήταν σπόροι από τους καρπούς ενός αρχαίου δέντρου. Πιο τεχνικά, αυτοί ήταν σπόροι καλυμμένοι με σάρκα ή «αληθινοί καρποί» που βρίσκονται μόνο σε ανθοφόρα φυτά. Αυτοί οι πλούσιοι τύποι φυτών άρχισαν να ανθίζουν περίπου 120 εκατομμύρια χρόνια πριν Longipteryx περπάτησε στη γη. Longipteryx τρέφονταν από γυμνόσπερμασυγγενείς του τζίνγκο και κωνοφόρα γύρω σήμερα.
Longipteryx Ζούσε επίσης σε ένα εύκρατο κλίμα, επομένως πιθανότατα δεν γιόρταζε με φρούτα όλο το χρόνο. Η ομάδα πιστεύει ότι πιθανότατα είχε μικτή διατροφή και έτρωγε έντομα όταν δεν υπήρχαν διαθέσιμα φρούτα.
Longipteryx είναι μέλος μιας μεγαλύτερης ομάδας προϊστορικών πτηνών που ονομάζονται τα εναντιορνιθίνεςπου ήταν γενικά οι μέγεθος ψαρονιού ή σπουργιτιού. Αυτή η ανακάλυψη σηματοδοτεί την πρώτη φορά που οι ερευνητές ανακάλυψαν κάποιο ευδιάκριτο περιεχόμενο στομάχου από μια εναντιορνιθίνη σε Jehol Biota της Κίναςπαρά τα χιλιάδες ακάλυπτα απολιθώματα από την περιοχή.
«Ήταν πάντα περίεργο το γεγονός ότι δεν ξέραμε τι έτρωγαν, αλλά αυτή η μελέτη υποδηλώνει επίσης ένα μεγαλύτερο πρόβλημα στην παλαιοντολογία, ότι τα φυσικά χαρακτηριστικά ενός απολιθώματος δεν λένε πάντα όλη την ιστορία για το τι έτρωγε ή πώς το ζώο. έζησε», είπε ο Ο’ Κόνορ.
Ωστόσο, ένα μείζον ερώτημα παραμένει. Τι ήταν χρησιμοποιώντας το μακρύ και μυτερό ράμφος και τα απίστευτα δυνατά δόντια ή αν όχι ψάρι;
«Το παχύ σμάλτο έχει υπερισχύσει, φαίνεται να είναι οπλισμένο», είπε ο Κλαρκ, ο οποίος κοίταξε τα σύγχρονα πουλιά για να προσπαθήσει να καταλάβει τι έκανε ο Longipteryx με το ράμφος του. «Ένα από τα πιο κοινά μέρη του σκελετού που χρησιμοποιούν τα πουλιά για επιθετικές εμφανίσεις είναι το ρόστρο, το ράμφος. Το να έχεις ένα οπλισμένο ράμφος είναι λογικό, γιατί απομακρύνει το όπλο από το υπόλοιπο σώμα, για να αποτρέψει τον τραυματισμό.»
[Related: Were rocks on the menu for these ancient birds?]
Μερικά σύγχρονα κολίβρια έχουν κερατινώδεις προεξοχές κοντά στην άκρη του ρόστρου – άλλο όνομα για το ράμφος ή το ράμφος του. Οι προβολές μοιάζουν με αυτό που φαίνεται Longipteryx και αυτά τα οπλισμένα ράμφη χρησιμοποιούνται για να διορθώσουν το ένα το άλλο. Οπλισμένα ράμφη σε κολίβρια έχουν εξελιχθεί τουλάχιστον επτά φορές και τους επιτρέπουν να ανταγωνίζονται για πόρους. Ο Κλαρκ πρότεινε την υπόθεση ότι Longipteryx’s Τα δόντια και το ράμφος μπορεί επίσης να έχουν χρησιμοποιηθεί ως όπλο, που δυνητικά εξελίσσονται υπό κοινωνική ή σεξουαλική επιλογή.
Η ομάδα ελπίζει ότι αυτή η έρευνα μπορεί να ρίξει φως σε μερικά από τα άλλα γενικά ερωτήματα στην παλαιοντολογία σχετικά με το ποιες ιστορίες κρύβονται κάτω από απολιθωμένα σκελετικά υπολείμματα.
«Προσπαθούμε να ανοίξουμε μια νέα περιοχή έρευνας για αυτά τα πρώιμα πουλιά και να πείσουμε τους παλαιοντολόγους να εξετάσουν αυτές τις δομές, όπως το ράμφος, και να σκεφτούν την πολυπλοκότητα των συμπεριφορών που μπορεί να είχαν αυτά τα ζώα πέρα από αυτό που ήταν τρώγοντας», είπε ο Ο’ Κόνορ. «Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που θα μπορούσαν να διαμορφώσουν τις δομές που βλέπουμε».
VIA: popsci.com
