Είναι γεγονός ότι η άσκηση φορολογικής πολιτικής και η εφαρμογή μεταρρυθμίσεων με προσανατολισμό την ανάπτυξη προϋποθέτει την ύπαρξη μιας καλά σχεδιασμένης στρατηγικής. Ως εκ τούτου οι σχεδιαστές (policy makers) θα πρέπει να διαθέτουν σαφές στρατηγικό όραμα και υψηλής ποιότητας ανάλυση φορολογικής πολιτικής ειδικά σχεδιασμένη για αυτό τον σκοπό. Συνεπώς το πλαίσιο των συζητήσεων για την εφαρμογή φορολογικών μεταρρυθμίσεων είναι ζωτικής σημασίας λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός το φορολογικό σύστημα είναι ενιαίο και οι επιπτώσεις τις περισσότερες φορές αποτυπώνονται σε συνολικό επίπεδο και όχι ως επιμέρους άθροισμα μεμονωμένων φόρων.
Περαιτέρω ο σχεδιασμός και η τήρηση χρονοδιαγράμματος , η διαφάνεια (transparency) στην διαδικασία της φορολογικής μεταρρύθμισης, η εφαρμογή μεθόδων key tax stakeholder analysis, ο συντονισμός των μεταρρυθμίσεων σε όλα τα επίπεδα της διακυβέρνησης , η δέσμευση (commitment) για εκ των προτέρων/υστέρων αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της φορολογικής μεταρρύθμισης, η ποσοτικοποίηση των επιπτώσεων (GDP impact quantification), η στοχευμενη νομοθετική πρωτοβουλία που μειώνει το tax-noncompliance effect και η σημασία ισχυρής και αφοσιωμένης (dedicated) πολιτικής και επιχειρησιακής ηγεσίας ενισχύει σε μεγάλο βαθμό την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων που είναι φιλικές προς της ανάπτυξη (“growth-oriented” tax reform).
Βάσει των ανωτέρω, η Ελλάδα αποτελεί ένα νέο παράδειγμα στο οποίο μελετάται η σχέση μεταξύ οικονομικής ανάπτυξης και φορολογικής πολιτικής λόγω του μακροοικονομικού, πολιτικού και ιστορικού της πλαισίου. Οι προϊούσες θετικές μεταβολές τόσο σε μακροοικονομικό επίπεδο όσο και στην φορολογική διοίκηση δημιουργούν ένα νέο περιβάλλον άσκησης στρατηγικής και υπό αυτό το πρίσμα, θα πρέπει να δοθεί έμφαση σε μια εγκαθίδρυση σύγχρονής και τεχνοκρατικής φορολογικής πολιτικής ώστε να συμβάλει αφενός στην συνεχή εξυγίανση του προϋπολογισμού και στην αύξηση των φορολογικών εσόδων και αφετέρου στην εστίαση στην εξυπηρέτηση του πολίτη και στην μετάβαση σε ένα διαρκώς δικαιότερο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα που προάγει τις επενδύσεις και τις συναλλαγές.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να θέσουμε τις βασικές μεταβλητές και τους βασικούς πυλώνες (pillars) της στρατηγικής μας. Καταλήγουμε ότι η αύξηση του ΑΕΠ (GDP growth),τα συνολικά φορολογικά έσοδα, το μίγμα φορολογικής πολιτικής (tax policy mix and structure), η εξυπηρέτηση του χρέους, η διαχείριση ελλείμματος και οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, η σύγχρονη και ψηφιακή φορολογική διοίκηση στο πλαίσιο του 3E’s concept αποτελούν βασικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν στο στρατηγικό σχεδιασμό μας.
Επομένως Φορολογικές Μεταρρυθμίσεις, διατηρώντας την ικανότητα εσόδων και το φορολογικό μίγμα σε επίπεδο που δεν βλάπτει τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη. Η στρατηγική πρέπει να θέσει το πλαίσιο μεταξύ του μίγματος δημοσιονομικής ,φορολογικής πολιτικής και της μακροοικονομικής διαχείρισης και να δείξει πώς ένα αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα παρέχει το κατάλληλο πλαίσιο για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, διαχείριση πρωτογενούς ελλείμματος και οικονομική ανάπτυξη.
Καταλήγοντας, βάσει των ανωτέρω τα πέντε στάδια για την εφαρμογή της στρατηγικής αναλύονται ως επιμέρους με τον αρχικό σχεδιασμό και καθορισμό της στρατηγικής, το πλαίσιο άσκησης της, την ανάλυση περιβάλλοντος, την επιλογή των κατάλληλων μεταβλητών και την τελική πρόταση.
Βιβλιογραφία:
1.OECD (2010), Tax Policy Reform and Economic Growth, OECD Publishing http://dx.doi.org/10.1787/9789264091085-en
VIA: https://www.ot.gr
