Οι νοτιοανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες ταράζουν από τον τυφώνα Helene, μια τερατώδη καταιγίδα που έφτασε στη Φλόριντα την Πέμπτη πριν κόψει ένα τρομακτικό μονοπάτι μέχρι το Τενεσί. Πώς έγινε τόσο κακό;
Η καταιγίδα έχει σκοτώσει περισσότερους από 100 ανθρώπους, ενώ εκατοντάδες άλλοι εξακολουθούν να αγνοούνται. Το ρεύμα είναι εκτός ρεύματος για εκατομμύρια ανθρώπους. Κάτοικοι γύρω από το Άσβιλ της Βόρειας Καρολίνας — ένα από τα περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο — φέρεται να δυσκολεύονται για να βρείτε φαγητό, νερό και υπηρεσία κινητού τηλεφώνου. Δεν γνωρίζουμε ακόμη ποιος είναι ο πλήρης αντίκτυπος της καταιγίδας. Οι αποστολές έρευνας και διάσωσης βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη και οι επιστήμονες ολοκληρώνουν τα δεδομένα για το πόσο ισχυρή ήταν η καταιγίδα.
Αλλά είναι ξεκάθαρο ότι η καταιγίδα ήταν καταστροφική λόγω του ασυνήθιστου μεγέθους, της έντασης και της ταχύτητάς της. Υπήρχαν οι ιδανικές συνθήκες για να υπερτροφοδοτήσουν την καταιγίδα.
«Ό,τι λέμε ότι μπορεί να κάνει ένας τυφώνας, το έκανε η Έλεν».
«Είχε στη διάθεσή της όλα τα διαφορετικά όπλα από έναν τυφώνα [can have]», λέει ο John Knox, διακεκριμένος καθηγητής διδασκαλίας και προπτυχιακός συντονιστής του προγράμματος Atmospheric Sciences στο Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια. «Ό,τι λέμε ότι μπορεί να κάνει ένας τυφώνας, το έκανε η Έλεν».
Ενώ η Helene εξακολουθούσε να αναδεύεται στον Κόλπο του Μεξικού, οι μετεωρολόγοι προειδοποιούσαν ήδη ότι η καταιγίδα επρόκειτο ναασυνήθιστα μεγάλο.Στο μέγιστο, οι άνεμοι με τροπικές καταιγίδες εκτείνονταν σχεδόν 350 μίλια μακριά από το κέντρο της Helene. Αυτή η τεράστια εμβέλεια έβαλε την Helene στο 90ο εκατοστημόριο για το μέγεθος της καταιγίδας, σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Τυφώνων. Στο έδαφος, αυτό σημαίνει ότι οι επιπτώσεις της καταιγίδας -άνεμος, κύμα καταιγίδας και έντονες βροχοπτώσεις- έγιναν αισθητές σε μια ασυνήθιστα μεγάλη περιοχή.
Όχι μόνο ήταν τεράστια η καταιγίδα αλλά ήταν και πιο δυνατή από τους περισσότερους. Τα τόσο μεγάλα συστήματα καταιγίδας δεν αναπτύσσουν πάντα έναν μικρό εσωτερικό πυρήνα που τους επιτρέπει να ενισχύονται γρήγορα. Όμως η Ελένη μπόρεσε να σχηματίσει ένα σχετικά μικρό μάτι και μετά εντείνονται γρήγοραένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις τροπικές καταιγίδες με σταθερή ταχύτητα ανέμου που αυξάνεται κατά τουλάχιστον 30 κόμβους (περίπου 35 μίλια την ώρα) σε μια περίοδο 24 ωρών.
Έκανε απόρριψη με ανέμους που φτάνουν τα 140 μίλια την ώρα, καθιστώντας την μια μεγάλη καταιγίδα και μια κατηγορία 4 στα 5 στο Κλίμακα τυφώνα Saffir-Simpson.
Η Έλεν γέμισε και μια γροθιά με νερό. Όταν έπληξε την περιοχή Big Bend της Φλόριντα, προκάλεσε ένα τεράστιο κύμα καταιγίδας, πλημμυρίζοντας την ακτογραμμή έως και 15 πόδια του θαλασσινού νερού. Η υποβρύχια τοπογραφία στα ανοιχτά της δυτικής ακτής της Φλόριντα, με μια πιο σταδιακή κλίση, λειτουργούσε σαν ράμπα, διευκολύνοντας την καταιγίδα να φέρει μαζί της έναν ψηλότερο τοίχο νερού. Το τεράστιο μέγεθος του τυφώνα σήμαινε επίσης ότι το κύμα καταιγίδας πλημμύρισε μια ευρύτερη περιοχή.
Οι έντονες βροχοπτώσεις έριξαν περισσότερο νερό στις κοινότητες, με αποτέλεσμα ιστορικές πλημμύρες στη δυτική Βόρεια Καρολίνα. Σχεδόν 14 ίντσες βροχής καταγράφηκαν στο αεροδρόμιο του Άσβιλ για τρεις ημέρες μεταξύ 25 και 27 Σεπτεμβρίου. Το υψηλότερο προκαταρκτικό σύνολο ήταν περισσότερες από 31 ίντσες βροχής, που καταγράφηκε στο Busick της Βόρειας Καρολίνας.
«Σίγουρα ήταν ένα πολύ καταστροφικό γεγονός σε περιοχές των Νοτιοανατολικών ΗΠΑ, ειδικά στις νότιες Απαλάχιες όπου έχουν δει τεράστιες βροχοπτώσεις και πλημμύρες», λέει ο Ντάνιελ Μπράουν, επικεφαλής του τμήματος της μονάδας ειδικών τυφώνων στο Εθνικό Κέντρο Τυφώνων. Όμως, καθώς οι αναφορές ζημιών και θανάτων εξακολουθούν να έρχονται, είναι μάλλον πολύ νωρίς για να μάθουμε πώς η Helene συγκρίνεται με άλλες καταιγίδες, λέει.
Επιπρόσθετα στην έξαψη της, η καταιγίδα ήταν γρήγορη, με ταχύτητα προς τα εμπρός που έφτανε μεταξύ 20 και 30 μίλια την ώρα. Συγκριτικά, οι καταιγίδες που προσγειώνονται κατά μήκος του Κόλπου του Μεξικού συνήθως προχωρούν μόνο με ταχύτητα περίπου 10 έως 15 μιλίων την ώρα, είπε ο Μπράουν. Οι τροπικές καταιγίδες τείνουν να εξασθενούν μόλις μετακινηθούν στην ξηρά, καθώς αντλούν δύναμη από θερμική ενέργεια από ζεστά νερά στην επιφάνεια της θάλασσας. Η ταχύτητα της Ελένης, ωστόσο, της επέτρεψε να διατηρήσει περισσότερο τη δύναμή της καθώς κινούνταν προς την ενδοχώρα.
«Γι’ αυτό οι επιπτώσεις έγιναν αισθητές πολύ πιο μακριά από την ενδοχώρα [people are] συνήθως συνηθίζεται», λέει ο Karthik Balaguru, κλιματολόγος στο Εθνικό Εργαστήριο Βορειοδυτικού Ειρηνικού. «Όσο πιο μακριά πηγαίνει στην ενδοχώρα, εννοώ, περισσότεροι άνθρωποι θα εκτίθενται σε αυτόν τον κίνδυνο». Ένας άλλος παράγοντας κινδύνου είναι ότι οι κοινότητες της ενδοχώρας μπορεί να μην έχουν τόση εμπειρία στην προετοιμασία για τυφώνες, όσο οι παράκτιες περιοχές που έχουν συνηθίσει περισσότερο να αντιμετωπίζουν αυτού του είδους την καταστροφή.
Η κλιματική αλλαγή αλλάζει τον λογισμό για καταιγίδες όπως η Helene. Η άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες πιο έντονες καταιγίδες που μπορεί να αποκτήσει δύναμη γρήγορα και παραμείνετε πιο ισχυροί στην ξηρά. Η Ελένη αναπτύχθηκε εν μέσω υψηλές θερμοκρασίες στην επιφάνεια της θάλασσας στην Καραϊβική Θάλασσα και στον Κόλπο του Μεξικού. Τα νερά κατά μήκος της αρχικής διαδρομής της καταιγίδας έφτασαν τους 31 βαθμούς Κελσίου (87,8 βαθμούς Φαρενάιτ), παρέχοντας άφθονα καύσιμα. Η ικανότητα της ατμόσφαιρας να συγκρατεί την υγρασία αυξάνεται λόγω των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τα ορυκτά καύσιμα, επιτρέποντας πιο έντονες βροχοπτώσεις.
Για να μάθουν πόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε η κλιματική αλλαγή ειδικά με την Helene, οι επιστήμονες θα πρέπει να διεξαγάγουν περισσότερη έρευνα. Αλλά ο Balaguru παρομοιάζει την επίδραση της κλιματικής αλλαγής με τον κόσμο που έχει εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. «Δεν σημαίνει ότι θα αρρωστήσεις. Απλώς αυξάνει την τάση σας να αρρωστήσετε», λέει ο Balaguru.
Συνολικά, τα κομμάτια ήταν στη θέση τους για την τέλεια καταιγίδα με την Helene. «Η καταιγίδα ξεκίνησε μεγάλη, η οποία ήταν κακή, πέρασε από ζεστό νερό, που ήταν άσχημη, χτύπησε σε ένα μέρος που είναι επιρρεπές σε μεγάλη καταιγίδα και μετά επιτάχυνε και πήγε σε κατοικημένες περιοχές και οδήγησε τον άνεμο και το νερό της βροχής σε αυτές τις κατοικημένες περιοχές », λέει ο Νοξ. «Δεν θέλεις να δεις πολύ χειρότερα».
VIA: theverge.com
