Οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις αποτελούν έναν ανεκτίμητο θησαυρό της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Είναι σαν μικρές κάψουλες χρόνου, που περιέχουν μέσα τους συμπυκνωμένη τη σοφία και την εμπειρία πολλών γενεών.
Οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις αποτελούν έναν εύκολο και αποτελεσματικό τρόπο για να μεταδοθούν από γενιά σε γενιά σημαντικές αξίες, ηθικές αρχές και πρακτικές συμβουλές για τη ζωή.
Είναι διαχρονικές, καθώς αν και δημιουργήθηκαν σε συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους, διατηρούν τη σημασία τους ακόμη και σήμερα, καθώς οι ανθρώπινες εμπειρίες και τα προβλήματα παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ίδια.
Ουσιαστικά είναι η πολιτισμική ταυτότητα ενός λαού και αποτελούν πλούτο γνώσης και εμπειρίας. Μας βοηθούν να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας και να αναπτύξουμε κριτική σκέψη, ενώ η εύστοχη χρήση τους σε μια συζήτηση μπορεί να δώσει χιούμορ, ζωντάνια και έμφαση στα λεγόμενά μας.
Μάθε πώς βγήκε η φράση «δεν θα σε αφήσω σε χλωρό κλαρί»
Πολλές φορές ακούμε τη φράση «δεν θα σε αφήσω σε χλωρό κλαρί». Γιατί όμως τη λέμε και από πού προέρχεται; Την χρησιμοποιούμε σαν απειλή, όταν θέλουμε να πούμε σε κάποιον ότι δεν πρόκειται να σταματήσουμε να τον κυνηγάμε.
Η φράση προέκυψε από τις πρακτικές των αγωνιστών του ’21 και μάλιστα χρησιμοποιήθηκε από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό σε έναν λόγο του, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο και λογοτέχνη Τάκη Νατσούλη.
Όλον τον χειμώνα του 1821, οι αρματολοί δεν έδιναν μάχες, γιατί το χιόνι που σκέπαζε τα ορεινά μέρη ήταν τόσο πολύ που δεν τους άφηνε να πολεμήσουν όπως ήθελαν. Έτσι, οι αρματολοί, άλλοι κατέβαιναν στα χωριά τους κι έμεναν κοντά στους δικούς τους κι άλλοι κρύβονταν στις σπηλιές και στα «γιατάκια» τους, ώσπου σταματούσαν οι χιονοθύελλες.
Οι επιχειρήσεις άρχιζαν συνήθως την άνοιξη που έλιωναν τα χιόνια και καλυτέρευε ο καιρός. Αφού αναπαύονταν αναγκαστικά όλον τον χειμώνα, αποκτούσαν καινούριες δυνάμεις και αισιοδοξία. Δεν άφηναν έτσι τον εχθρό να σταθεί σε «χλωρό κλαδί».
Η φράση αυτή είναι του Παλαιών Πατρών Γερμανού, που λίγες μέρες πριν από την 25η Μαρτίου 1821, άρχισε έτσι έναν από τους περίφημους λόγους του: «Παιδιά μου, ήρθε η άνοιξη. Οι κάμποι και τα δένδρα λουλουδίζουν απ’ άκρη σ’ άκρη και μόνο η Ελλάδα στενάζει ακόμη σκλαβωμένη. Όλα αυτά, όμως, που βλέπετε γύρω σας, είναι δικά σας. Γι’ αυτό ας μην αφήνουμε τους ξένους να τα καταπατούν. Και το τελευταίο χλωρό κλαδί μάς ανήκει….»
Από τότε το «χλωρό κλαδί» έγινε σύνθημα όλων των αρματολών κι έμεινε ως τις μέρες μας η φράση.
Συνοψίζοντας, οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις αποτελούν ανεκτίμητο θησαυρό γνώσης και σοφίας. Είναι ο καθρέφτης του λαϊκού μας πνεύματος, αποτυπώνοντας την κοσμοθεωρία, τις αξίες και την καθημερινότητα των προγόνων μας. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να τις μεταλαμπαδεύουμε στις επόμενες γενιές.
VIA: FoxReport.gr
