Για πρώτη φορά, οι επιστήμονες αποθήκευσαν ένα αντίγραφο του γενετικού σχεδίου της ανθρωπότητας μέσα σε έναν σχεδόν άφθαρτο «κρύσταλλο μνήμης 5D» – μια νέα μορφή αποθήκευσης δεδομένων που θα μπορούσε να κρατήσει τις πολύτιμες πληροφορίες ασφαλείς για δισεκατομμύρια χρόνια ή ενδεχομένως μέχρι το τέλος του χρόνου.
Η χρονοκάψουλα DNA και οι αντιφάσεις στους επιστημονικούς κύκλους
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η χρονοκάψουλα DNA θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να αναβιώσει το είδος μας πολύ καιρό μετά την εξαφάνισή μας. Αλλά δε συμφωνούν όλοι.
Η ανάπτυξη του κρυστάλλου μνήμης
Ο κρύσταλλος μεγέθους νομίσματος, που αναπτύχθηκε από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον στην Αγγλία, είναι κατασκευασμένος από ένα συνθετικό υλικό που μιμείται τις ιδιότητες του τηγμένου χαλαζία – ένα γυαλί κατασκευασμένο από σχεδόν καθαρό πυρίτιο, το οποίο είναι ένα από τα πιο θερμικά και χημικά σταθερά υλικά που έχουν ανακαλυφθεί ποτέ.
Η ομάδα πρωτοστάτησε στον κρύσταλλο το 2014 και παρέμεινε το «πιο ανθεκτικό υλικό αποθήκευσης δεδομένων» στον πλανήτη από τότε, σύμφωνα με τα Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες.
Αντοχή των κρυστάλλων στις βροχοπτώσεις και τις θερμοκρασίες
Οι περισσότερες μορφές αποθήκευσης δεδομένων που χρησιμοποιούνται σήμερα υποβαθμίζονται με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, οι ερευνητές προβλέπουν ότι οι κρύσταλλοι θα μπορούσαν να παραμείνουν σταθεροί σε θερμοκρασία δωματίου για 300 πεντάκις εκατομμύρια χρόνια, που είναι περισσότερο από ό,τι οι περισσότερες θεωρίες προβλέπουν ότι το σύμπαν θα διαρκέσει.
Ακόμη και σε υψηλότερες θερμοκρασίες έως και 374 βαθμούς Φαρενάιτ (190 βαθμούς Κελσίου), το υλικό θα μπορούσε να παραμείνει ανέπαφο για έως και 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια, που είναι περίπου στην ίδια ηλικία με το σύμπαν τώρα.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, ο κρύσταλλος θα μπορούσε ενδεχομένως να επιβιώσει περισσότερο από τη Γη, η οποία θα καταστραφεί από τον ήλιο σε περίπου 5 δισεκατομμύρια χρόνια.
Αντοχή και διάρκεια ζωής του κρυστάλλου
Οι κρύσταλλοι μπορούν να επιβιώσουν σε θερμοκρασίες περίπου 1.800 F (1.000 C) ή πολύ κάτω από το μηδέν. Μπορούν επίσης να αντέξουν δυνάμεις έως 10 τόνους ανά τετραγωνικό εκατοστό – περίπου ισοδύναμες με το βάρος δύο αφρικανικών ελεφάντων (Loxodonta sp.) – και τη μακρά έκθεση στην κοσμική ακτινοβολία, που σημαίνει ότι θα μπορούσαν να επιβιώσουν σε μακρινά ταξίδια στο διάστημα, έγραψαν οι ερευνητές σε δήλωση.
Για να αποθηκεύσουν πληροφορίες μέσα στους κρυστάλλους, οι ερευνητές χρησιμοποιούν λέιζερ για να μεταγράψουν δεδομένα σε εκατομμύρια κόμβους πλάτους 20 νανομέτρων (0,0000008 ίντσες) στοιβαγμένους σε μια πενταδιάστατη υποδοχή, η οποία περιέχει «δύο οπτικές διαστάσεις και τρεις χωρικές συντεταγμένες», έγραψαν οι ερευνητές.
Πρώτες αποθήκες δεδομένων σε κρυστάλλους
Οι ερευνητές το κατάφεραν για πρώτη φορά το 2016, όταν μετέγραψαν αντίγραφα διάσημων κειμένων, όπως η Magna Carta, η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η Βίβλος του King James, στους κρυστάλλους. Οι μεγαλύτεροι κρύσταλλοι μπορούν να αποθηκεύσουν έως και 360 terabytes δεδομένων, που είναι περισσότερες από 5.000 φορές περισσότερα από ένα τυπικό iPhone.
Αποθήκευση του ανθρώπινου γονιδιώματος
Σε αυτή την περίπτωση, η ομάδα εξέτασε ολόκληρο το ανθρώπινο γονιδίωμα χρησιμοποιώντας τα τέσσερα γράμματα που αντιπροσωπεύουν τα νουκλεοτίδια ή τις βάσεις του DNA: αδενίνη (A), κυτοσίνη (C), γουανίνη (G) και θυμίνη (T). Ολόκληρο το γονιδίωμα έχει μήκος περίπου 3 δισεκατομμύρια γράμματα, σύμφωνα με το Εθνικό Ερευνητικό Ινστιτούτο Ανθρώπινου Γονιδιώματος.
Ο κρύσταλλος θα τοποθετηθεί στη συλλογή Memory of Mankind βαθιά μέσα στο εγκαταλελειμμένο αλατωρυχείο Hallstatt στη Γερμανία και «θα μπορούσε να προσφέρει ένα σχέδιο για να επαναφέρει την ανθρωπότητα από την εξαφάνιση χιλιάδες, εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια χρόνια στο μέλλον», έγραψαν οι ερευνητές.
Δυνατότητα αναβίωσης της ανθρωπότητας
Επί του παρόντος, δεν είναι δυνατή η αναβίωση ενός είδους που βασίζεται αποκλειστικά σε ένα μόνο γονιδίωμα. Ωστόσο, η ομάδα πιστεύει ότι ένας μελλοντικός προηγμένος πολιτισμός που είτε εξελίχθηκε από ανθρώπους είτε προέρχεται από έναν εξωγήινο κόσμο μπορεί να διαθέτει την απαραίτητη γνώση και τεχνολογία για να το πετύχει αυτό.
Ο κρύσταλλος περιλαμβάνει επίσης μικρά οπτικά διαγράμματα δομών νουκλεοτιδίων, το σχήμα διπλής έλικας του DNA και την ατομική δομή στοιχείων ζωτικής σημασίας για τη ζωή, όπως ο άνθρακας, το οξυγόνο και το άζωτο. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι αυτές οι οπτικές ενδείξεις θα αποκαλύψουν τον σκοπό του κρυστάλλου σε όποιον τον βρει μόλις φύγουμε.
Αμφισβητήσεις από άλλους επιστήμονες
Ωστόσο, άλλοι ερευνητές δεν είναι πεπεισμένοι ότι ένας μελλοντικός πολιτισμός θα μπορούσε να επαναφέρει την ανθρωπότητα από αυτόν τον κρύσταλλο. Ο Thomas Heinis, ερευνητής και ειδικός αποθήκευσης DNA στο Imperial College του Λονδίνου, είπε στο CNN ότι είναι απίθανο όποιος βρήκε το τσιπ να ξέρει ενστικτωδώς σε τι χρησιμεύει ή να μπορεί να το διαβάσει.
«Μόλις μπορώ να συνδέσω το 10χρονο iPod μου και να ακούσω τι άκουγα τότε», είπε.
Αλλά μπορεί να υπάρχουν και άλλες χρήσεις για αυτά τα τσιπ γενετικής μνήμης. Η τεχνολογία «ανοίγει επίσης δυνατότητες σε άλλους ερευνητές να δημιουργήσουν μια αιώνια αποθήκη γονιδιωματικών πληροφοριών από την οποία θα μπορούσαν να αποκατασταθούν πολύπλοκοι οργανισμοί όπως φυτά και ζώα εάν το DNA τους καταστραφεί», προτείνει η ομάδα.
Η έρευνα προχωρά, οι επιστήμονες ελπίζουν να εξερευνήσουν την απόδοση της τεχνολογίας για τις σύγχρονες ανάγκες αποθήκευσης δεδομένων και ίσως να αλλάξουν την κατεύθυνση των μελλοντικών γενετικών σπουδών.
Βίντεο
VIA: FoxReport.gr
