Το άλμα σε έναν αγώνα Fortnite είναι πάντα μια σουρεαλιστική εμπειρία, γιατί οποιοσδήποτε γύρος του battle royale juggernaut μπορεί να περιλαμβάνει τους Lando Calrissian, Spider-Man, Tom Hardy ως Έντι Μπροκ από την ταινία Venom, RoboCop, Ellen Ripley από την ταινία τρόμου του 1979 Alien, Τζόκερ, παλαιστής John Cena και ποπ σταρ Lady Gaga. Και αυτά είναι απλώς τα δέρματα που χρησιμοποιούμε εγώ και οι φίλοι μου.
Με αυτόν τον τρόπο, το Fortnite είναι τόσο κοντά στον διαδικτυακό κόσμο που φανταζόμαστε στο Ready Player One όσο και στην πραγματική ζωή. Σίγουρα υπάρχει κάτι ξεκαρδιστικό στο να παρακολουθείς μαζί τους Deadpool, Alien’s Xenomorph, Geralt από τους αγώνες The Witcher και Will Smith ως Mike Lowrey από τους Bad Boys να χορεύουν στο NSYNC. Υπάρχει ανόητη, παιδική διασκέδαση στους τυχαίους χαρακτήρες που μπερδεύονται και κάνουν ανόητα πράγματα, όπως το να σχηματίζουν ένα ροκ συγκρότημα ή να οδηγούν ένα τρένο κινουμένων σχεδίων ανάμεσα σε περιόδους πυροβολισμών μεταξύ τους. Μπορεί να είναι ένα απίστευτα μονοσήμαντο αστείο, αλλά είναι ένα που δεν φαίνεται να παλιώνει.
Αλλά το να παίζεις Fortnite είναι πάντα ακαθάριστο για τον ίδιο λόγο. Είναι ένα λάκκο επιχειρηματικών συμφερόντων — όχι μια γιορτή χαρακτήρων και ιστοριών τόσο όσο η συλλογή πνευματικής ιδιοκτησίας που πρέπει να τους πιάσετε. Καθώς οι εταιρείες αποκτούν όλο και περισσότερα μέσα όλων των ειδών, βλέπουμε όλο και περισσότερα από αυτό το Ready Player One μπλέντερ ανόητων εμφανίσεων διαφόρων κομματιών της ποπ κουλτούρας, χωρίς πραγματική ψυχή. Το Fortnite είναι ένας σημαντικός παραβάτης αλλά απέχει πολύ από το μόνο. Μπορείτε να είστε η Nikki Minaj και να πυροβολήσετε τον Paul Atreides από το Dune στο Call of Duty. Μπορείτε να κερδίσετε τον Bugs Bunny ως Batman στο MultiVersus. Μπορείτε να οδηγήσετε ένα ποδήλατο ταχύτητας εμπνευσμένο από τα Ghostbusters στο Destiny 2.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, άνθρωποι και χαρακτήρες εμφανίζονται στο ένα ή το άλλο παιχνίδι, αλλά δεν προσθέτουν τίποτα για την παρουσία τους. Έχοντας τους Fry και Leela στο Fortnite δεν φέρνει το πνεύμα ή τη δημιουργικότητα του Futurama στο Fortnite. απλά σας επιτρέπει να αγοράσετε μερικές αναφορές από την εκπομπή που θέλετε να βλέπετε στο παιχνίδι που σας αρέσει. Είναι όλα απογυμνωμένα από το νόημα και σβησμένα σαν από γραμμή συναρμολόγησης.
Αστείο, λοιπόν, ότι ένα παιχνίδι βασισμένο σε παιχνίδια Funko Pop, τα οποία κυριολεκτικά υπάρχουν για να συμπιέζουν χαρακτήρες από διάφορες ιδιότητες σε μια ενιαία, εύκολα αναπαραγώγιμη μορφή που μπορεί να αποτυπωθεί σε μια γραμμή συναρμολόγησης, δίνει την πιο έντονη αίσθηση της μοναδικότητας αυτής της εποχής IP. Η εμμονή θα μπορούσε να είναι καλή, αλλά δεν είναι.
Το Funko Fusion είναι ένα παιχνίδι δράσης τρίτου προσώπου στο οποίο παίζετε μέσα από μια δέσμη επιπέδων εμπνευσμένα από διαφορετικές IP, όχι πολύ διαφορετικά από κάτι σαν τα διάφορα αδειοδοτημένα παιχνίδια Lego όπως το Star Wars, το Harry Potter και το The Incredibles. Αν και δεν είμαι πραγματικά οπαδός του Funkos γενικά (αν και ομολογώ ότι έχω πολλά — αλλά ορυχείο είναι οι δροσερός όπως το wendigo από το Hannibal, το BT-7472 από το Titanfall 2 και ένα voxel Xenomorph από το Alien), βρήκα τον εαυτό μου να θέλω πραγματικά να μου αρέσει το παιχνίδι, παρόλο που κατά καιρούς γινόταν απογοητευτικό να παίζω.
Αυτό που βρίσκω ελκυστικό στο Funko Fusion, παρά το γεγονός ότι ασχολείται επίσης με τη συντριβή διαφόρων ακινήτων, είναι ότι το Funko Fusion είναι περίεργο.
Το Funko έχει επτά βασικά επίπεδα που βασίζονται σε IP από ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές της Universal και μόνο μερικά από αυτά αισθάνονται φυσιολογικά να συμμετέχουν σε βιντεοπαιχνίδι, όπως το Jurassic World, το Scott Pilgrim vs. The World και το Masters of the Universe. Αλλά πολλά είναι ενδιαφέροντα, απροσδόκητα τραβήγματα: Η ταινία δράσης του Έντγκαρ Ράιτ της δεκαετίας του ’90, αποστολή-επάνω-κάτω-αφιέρωμα, Hot Fuzz; η σειρά του Netflix The Umbrella Academy. η τηλεοπτική σειρά Battlestar Galactica από το 1978. και το κλασικό τρόμου του John Carpenter, The Thing.
Υπάρχουν επίσης μια δέσμη μυστικών επιπέδων και χαρακτήρων που μπορείτε να ανακαλύψετε, αναφέροντας κάθε είδους πράγματα. Μπορείτε να αγωνιστείτε ενάντια στον KITT, το αυτοκίνητο που μιλάει από την τηλεοπτική σειρά του 1980 David Hasselhoff Knight Rider. Μπορείτε να πολεμήσετε μαζί με τη Xena από το Xena: Warrior Princess, το σόου δράσης της Lucy Lawless της δεκαετίας του 1990 που ξεπήδησε από το Hercules: The Legendary Journeys. μπορεί να δεχτείτε επίθεση από την κούκλα Chucky από το Child’s Play και από την M3GAN, την κούκλα ρομπότ-δολοφόνο από την ομώνυμη ταινία. Υπάρχουν πλήρη επίπεδα βασισμένα στο Jaws, το Shaun of the Dead, το Nope του Jordan Peele και την έκδοση του 1999 του The Mummy. Αν βρείτε αρκετά συλλεκτικά αντικείμενα, μπορείτε ακόμη και να ξεκλειδώσετε έναν συνταγματάρχη Σάντερς που μπορεί να παίξει, τον τύπο από το φαστ φουντ με τηγανητό κοτόπουλο.
Το Funko Fusion αντιπροσωπεύει ένα σωρό περίεργες επιλογές για πράγματα που πρέπει να φέρουν σε ένα βιντεοπαιχνίδι και ως επί το πλείστον, τις αποδίδει με αρκετά εκτεταμένες λεπτομέρειες. Το επίπεδο της μούμιας είναι γεμάτο γρίφους και παγίδες, με αποκορύφωμα τη μάχη με το αφεντικό με την εκδοχή του τέρατος του Arnold Vosloo. Υπάρχει μια ολόκληρη σκηνή Back to the Future στο Hill Valley όπου πρέπει να βάλεις νέα ελαστικά στο DeLorean.
Όλα αυτά για να πω ότι με ιντριγκάρει το γεγονός ότι το Funko Fusion χρησιμοποιεί την IP που κανείς δεν το πατάει πραγματικά. Μου προκαλεί νοσταλγία για μια άλλη φορά: τη δεκαετία του 1990, στο απόγειο του Console Wars, κατά τη διάρκεια της τέταρτης γενιάς του υλικού gaming. Ήταν καιρός πριν οι εταιρείες συνειδητοποιήσουν ότι μπορούσαν απλώς να μπλοκάρουν έναν χαρακτήρα από το ένα πράγμα σε ένα άλλο πράγμα, το οποίο θα λειτουργούσε ως διαφήμιση και για τα δύο, αλλά θα απαιτούσε λίγη δημιουργικότητα.
Ήταν η εποχή του βιντεοπαιχνιδιού tie-in.
Αν δεν ήσασταν ζωντανοί ή δεν παίζατε παιχνίδια τη δεκαετία του 1990, μπορεί να μην καταλάβατε πραγματικά τι έχω. Τα παιχνίδια Tie-in εξακολουθούν να υπάρχουν, φυσικά: Υπάρχουν αυτά τα παιχνίδια Lego, η Ubisoft κυκλοφόρησε μια προσαρμογή παιχνιδιού του Star Wars φέτος και του Avatar πέρυσι, και το 2023 έπαιξα παιχνίδια που μου άρεσε πολύ βασισμένα σε ταινίες που αγαπώ — Εξωγήινοι: Dark Descent, RoboCop: Rogue City και Starship Troopers: Extermination. Οι άνθρωποι του Χάρι Πότερ προσπαθούν αυτή τη στιγμή να μας πείσουν ότι το Κουίντιτς είναι ωραίο με ένα παιχνίδι ισοπαλίας. Οι ταινίες και οι τηλεοπτικές εκπομπές εξακολουθούν να δημιουργούν βιντεοπαιχνίδια για αυτές.
Αλλά ειδικά στη δεκαετία του ’90 και ακόμη και στις αρχές της δεκαετίας, όταν ήταν πολύ πιο εύκολο να φτιάξεις ένα παιχνίδι βασισμένο σε οτιδήποτε φαινόταν ότι θα μπορούσε να τραβήξει το ενδιαφέρον των παιδιών, πάντα είχε ένα βιντεοπαιχνίδι. Υπήρχαν παιχνίδια βασισμένα σε όλα, από τον Judge Dredd του Sylvester Stallone και τον Cliffhanger μέχρι το Addams Family Values, Hook, Bill and Ted’s Excellent Adventure, Casper, The Flintstones, Home Alone, Home Improvement — ακόμα και την ταινία του Robin Williams Toys and the Noid, κάτι περίεργο μικρός που έβαζαν στις διαφημίσεις Domino’s Pizza. Διαβάστε τη λίστα της Wikipedia παιχνίδια βασισμένα σε ταινίες κάποια στιγμή, γιατί τα παλιά γίνονται πολύ άγρια.
Ναι, οι περισσότερες από αυτές ήταν απολύτως κυνικές αρπαγές μετρητών, και πολλοί το ένιωσαν. Αλλά περιστασιακά θα έπαιρνες κάτι όπως Enter the Matrix, The Chronicles of Riddick: Escape from Butcher Bay, Disney’s Aladdin and The Lion King, Blade Runner, Cool Spot (με τη μασκότ για το 7-Up) – ή GoldenEye. Τα περισσότερα παιχνίδια ισοπαλίας ήταν απλώς πλατφόρμες ή κλώνοι Doom, που εμφανίζονταν ως χαμηλής προσπάθειας και χαμηλού ενδιαφέροντος από τους ανθρώπους που τα έφτιαχναν. Αλλά μερικές φορές, θα μπορούσατε να πάρετε κάτι πραγματικά συναρπαστικό.
Το θέμα είναι ότι το γεγονός ότι το Funko Fusion έχει ένα ολόκληρο επίπεδο βασισμένο στην ταινία Nope είναι απλά ωραίο για την εκτέλεση, γιατί η εποχή που μπορούσες να βρεις τόσο μεγάλη γκάμα ταινιών και τηλεοπτικών εκπομπών που αποδίδονται ως παιχνίδια έχει περάσει προ πολλού. Σίγουρα, οι Cylons του Galactica ή ο Nicholas Angel από το Hot Fuzz θα μπορούσαν να μπουν στο Fortnite, αλλά θα ήταν απλώς περίεργες εκδοχές των χαρακτήρων που φτιάχτηκαν για να χορεύουν TikTok. Η αξία τους αρχίζει και τελειώνει στο «Ε, το αναγνωρίζω».
Αυτό που ελπίζω για το Funko Fusion είναι ότι μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερα παιχνίδια σαν αυτό — περισσότερα έργα που αγγίζουν τις άδειες που αγνοούνται και πραγματικά εμβαθύνουν στις ιστορίες, τους χαρακτήρες και τους κόσμους τους, τουλάχιστον λίγο. Θέλω περισσότερο RoboCop: Rogue Citys, περισσότερους Starship Troopers: Exterminations, περισσότερους Aliens: The Dark Descents. Θέλω περισσότερες διασκευές με φούστα από κωμωδίες που δεν ήταν φιλικές προς την οικογένεια και ταινίες του Robin Williams που δεν άρεσαν σε κανέναν. Θέλω κάτι περισσότερο από δέρματα $10 που μου θυμίζουν πράγματα που μου άρεσε στο παρελθόν.
Αν είμαστε κολλημένοι να ζούμε σε έναν κόσμο όπου όλα τα μέσα είναι εταιρική IP ούτως ή άλλως, θα πρέπει τουλάχιστον να βγάλουμε μερικά περίεργα παιχνίδια από αυτό.
VIA: GameSpot.com
