Το φαινόμενο του Uzumaki: Το καλύτερο anime της χρονιάς για το Halloween

Κάτι δεν πάει καλά με αυτή την πόλη. Δεν είναι ακριβώς στα επίπεδα κάτι όπως, ας πούμε “Silent Hill», αλλά οι κάτοικοι του παραθαλάσσιου ιαπωνικού χωριού «Uzumaki» σίγουρα εξελίσσονται σε κάποια μορφή παραφροσύνης. Εξ ου και οι απαίσιες σπείρες που ξεπερνούν τις ζωές σχεδόν όλων.

Σχεδιασμένο για πρώτη φορά το 1998 από τον θρυλικό Junji Ito, το manga τρόμου «Uzumaki» έδειξε στον κόσμο πόσο τρομακτική μπορεί να είναι μια απλή σπείρα. Αυτή είναι η τέχνη και η ανδρεία πίσω από το έργο του Ito, όπου το παράξενο και μακάβριο παίρνει ζωή με τόσο ασυνήθιστους τρόπους, όπως οι τρύπες σε σχήμα ανθρώπου όπως φαίνονται στο “The Enigma of Amigara Fault” και οι άνθρωποι με μπαλόνια του “The Hanging Balloons”.

Τώρα, μετά από αρκετά χρόνια καθυστερήσεων, το Adult Swim και το στούντιο Drive έχουν μπολιάσει το εμβληματικό manga του Ito σε μια δελεαστική, ασπρόμαυρη βαθιά κατάδυση τρόμου που ακολουθεί επιδέξια το αρχικό υλικό του και αναπνέει τέτοιο κινητικό τρόμο στο πρόσωπό του. Σε σκηνοθεσία του Hiroshi Nagahama των φήμης “Mushi-Shi” και “Wicked City”, το “Uzumaki: Spiral into Horror” είναι αναμφισβήτητα ένα από τα το καλύτερο anime κυκλοφόρησε φέτος — και έχω δει μόνο ένα επεισόδιο μέχρι στιγμής.

Για να είμαστε σαφείς, το “Uzumaki” δεν είναι για τους αδύναμους. Με συγκλονιστικές εικόνες και στροβιλισμούς γκροτέσκου σε κάθε στροφή, αυτή η νέα εμφάνιση σε ένα από τα πιο ιστορικά mangas του τρόμου θα σας κάνει να ανατριχιάσετε όσο θα σας ενθουσιάσει. Ας κάνουμε μια βουτιά στον απαίσιο, μολυσμένο από σπείρες κόσμο του «Uzumaki» και ας δούμε πόσο μακριά φέρνει τον φόβο η παραγωγή του Adult Swim αυτή τη σεζόν του Halloween.

Στρόβιλοι τρόμου

Είναι ένα συναίσθημα. Αυτό είναι το μόνο που υπάρχει σε αυτό. Απλά ένα συναίσθημα στο πρώτο του άνοιγμα λίγα δευτερόλεπτα με τη μουσική να ανεβαίνει απόκοσμα για να συναντήσει το φόντο καθώς ο κύριος ήρωάς μας, Kirie Goshima (Abby Trott), μπαίνει αργά στο κάδρο. Το «Uzumaki» ανοίγει με απεριόριστη ένταση, ένα σκηνικό ήδη γεμάτο με σπείρες στα σύννεφα και τα φυτά, καθώς η Kirie μας συστήνει τη γενέτειρά της, το Kurouzu-cho.

Εδώ διαμορφώνεται μια προσβολή από σπείρες. Ίσως αναρωτιέστε ήδη τον εαυτό σας, «Σπειροειδή; Τι σημαίνει ακόμη αυτό;» Ο Junji Ito είναι δεξιοτέχνης στο να κάνει την κοσμικότητα τρομακτική. Κάτι τόσο ανόητο ή στοιχειώδες όσο μια σπείρα δεν μπορεί νωρίτερα να γίνει ο αρχιτέκτονας αυτού που φοβάσαι περισσότερο σε ένα έργο Ito — τόσο πολύ που τα ρίγη μου κυριεύουν τη σπονδυλική στήλη ακόμα και στη σκέψη αυτών των φανταχτερών στροβιλισμών.

Η εικονογραφία γίνεται ακόμη πιο τρομακτική τώρα όταν προβάλλεται σε τέλεια απόδοση 3D σε συνδυασμό με 2D anime. Η χρήση της λήψης κίνησης προσδίδει επίσης στην παράσταση μια αφύσικη ζεστασιά, με χαρακτήρες να ρέουν στην οθόνη σαν σε όνειρο. Το απόκοσμο ενός απλού βήματος που έκανε ο Kirie βοηθάει πολύ στην εξάλειψη αυτής της υποβόσκουσας έντασης και είμαι εδώ για αυτό.

Προσθέστε σε αυτό την υπέροχη φωνή που παίζει από Άγγλους αστέρες του – κάτι που ήταν έκπληξη για μένα καθώς τείνω να λατρεύω να βλέπω anime στα Ιαπωνικά – και έχετε μια συνταγή για μια εμπειρία που πρέπει να παρακολουθήσετε. Και όλα ξεκινούν με μια σπείρα.

Μια ιστορία με κύκλους

Η επιστροφή του Kirie πίσω στο σπίτι αντιμετωπίζεται με ένα βαθύ επίπεδο σύγχυσης και αλλόκοτου. Ο φίλος της, Shuichi Saito (Robbie Daymond), παρατηρεί το συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, καθώς ο κόσμος φαινομενικά πέφτει θύμα μιας εμμονής με τις σπείρες.

«Δεν προσέξατε τι συμβαίνει εδώ; Οι δίνες συνεχίζουν να σχηματίζονται στο ρεύμα τον τελευταίο καιρό. Και δεν είναι μόνο αυτό. Έχω παρατηρήσει μια αύξηση των ανεμοστρόβιλων και εδώ πρόσφατα».

Στη συνέχεια, ο Shuichi παρατηρεί τις περίεργες συμπεριφορές του πατέρα του (Aaron LaPlante), του οποίου η μεγάλη λατρεία για τέτοιες δίνες γίνεται γρήγορα ο χειρότερος εφιάλτης της οικογένειάς του. Στην αρχή, ο πατέρας είναι τόσο αφοσιωμένος στην απερίσκεπτη γοητεία του που στροβιλίζει το φαγητό του με σθένος προκειμένου να διασφαλίσει ότι υπάρχει μια σπείρα μέσα στο μπολ του και αυτό δεν επεκτείνεται νωρίτερα ακόμη και στα νυχτερινά του μπάνια.

Φυσικά, τι έργο τέχνης θα ήταν αυτό χωρίς ένα άκαιρο πέρασμα; Αλλά ο πατέρας του Shuichi δεν πεθαίνει μόνο από φυσικά αίτια. Το πέρασμά του σηματοδοτείται από τη σύνθλιψη των δικών του οστών, ξαπλωμένο σε στροβιλισμό, με το σώμα του ένα μπερδεμένο χάος πιεσμένο σε ένα μικρό κυκλικό κουτί, σχεδόν σαν ανθρώπινο ψάρι τόνου.

Ο πατέρας του Shuichi δεν είναι ο μόνος που επηρεάζεται. Ένας από τους συμμαθητές του Kirie φαίνεται επίσης ότι χάνει τον έλεγχο της πραγματικότητας. Και όπως και ο μπαμπάς της Shuichi, φυσικά όλα ξεκινούν με μια σπείρα – μια που παίρνει σχήμα στο κέντρο του μετώπου της. Για τον Azami Kurotami (Cristina Valenzuela) είναι το σημάδι μιας παιδικής διαρροής, αλλά για τον Shuichi είναι ένα ακόμη τρομακτικό σημάδι των πραγμάτων που θα ακολουθήσουν.

«Δεν το ένιωσες αυτό, Κίρι; Ήταν μια σπείρα. Ένιωθα την παρουσία του από τον φίλο σου. Πρέπει να προσέχεις, με ακούς; Αυτό το κορίτσι είναι μια σπείρα».

Σε κάποιο σημείο δεν αναρωτιέσαι νωρίτερα αν οι χαρακτήρες του βρίσκονται στη δίνη της σπιράλ. Και αυτό είναι το απόλυτο ερώτημα, όχι απαραίτητα εάν είναι όλα αληθινά, αλλά αν οι σπείρες κυριαρχούν πραγματικά ή συμβαίνει κάτι πιο απαίσιο, μια επιδημία σαν την οποία ακόμη και ο HP Lovecraft θα κρυβόταν από φόβο.

Σελίδες Manga ζωντανεύουν

Αναμειγνύεται στο ασπρόμαυρο καλούπι του, το “Uzumaki: Spiral into Horror” κάνει τόσο φανταστική δουλειά στο να δίνει ζωή στις σελίδες του αρχικού υλικού του — σε σημείο που σχεδόν νιώθεις ότι οι σελίδες έχουν ζωντανέψει ακριβώς μπροστά στα μάτια σου. Είναι πραγματικά εκπληκτικό.

Βοηθάει να έχει τον κύριο συνθέτη Colin Stetson στο τιμόνι του κυματιστού soundtrack του. Γνωστό για τόσο φοβερά έργα όπως μια από τις πιο εκνευριστικές ταινίες τρόμου στο «Hereditary» του 2018 και στο κλασικό γουέστερν βιντεοπαιχνιδιού του «Red Dead Redemption 2», Η χρήση από τον Stetson αργού ρυθμού, απόκοσμες χορδές στο «Uzumaki» βοηθάει στο να βυθίσει τους θεατές στον ανήσυχο, σπειροειδή κόσμο του.

Ως μία από τις εννέα νέες σειρές anime που πρέπει να παρακολουθήσετε το 2024, το “Uzumaki” θα είχε πάντα μεγάλους θαυμαστές. Αλλά αφού βίωσα όλο το επεισόδιο εκτός από το πρώτο του, μπορώ να επιβεβαιώσω την απίστευτη εφευρετικότητα και τη σκοτεινή του λαμπρότητα, με μερικές σκηνές ακόμη και να με κάνουν να γυρίζω και να λαχανιάζω με τις στριμμένες αλλά βαθιές εικόνες του. Είστε διατεθειμένοι να πέσετε θύμα της σπείρας;

Βουτήξτε στις δίνες από τις 28 Σεπτεμβρίου στο Adult Swim και Μέγ την επόμενη μέρα — αν τολμάς.

Περισσότερα από το Tom’s Guide