Brothership Review – Sailing a Sparkling, Some-Listless Sea

<!–

–>

Το franchise Mario & Luigi ένιωθε πάντα σαν το μικρότερο αδερφάκι ανάμεσα στα διάφορα spinoff του Mario RPG. Η σειρά δεν έχει την ιστορική σημασία ενός Super Mario RPG και, σε αντίθεση με το Paper Mario, παρέμενε πάντα περιορισμένη στα φορητά συστήματα της Nintendo. Οι περισσότεροι κατάλαβαν ότι η ιδιότητα του μικρού αδερφού θα παρέμενε για πάντα όταν ο μακροχρόνιος προγραμματιστής των Mario & Luigi AlphaDream χρεοκόπησε, παίρνοντας πιθανώς τη σειρά μαζί τους. Περιττό να πούμε ότι ήταν κάπως έκπληξη όταν η Nintendo ανακοίνωσε το Mario & Luigi: Brothership, μια ολοκαίνουργια αναβίωση της σειράς κονσόλας με μάλλον γυαλιστερή εμφάνιση.

Συνεχίζει το Mario & Luigi: Brothership την πρόσφατη καυτή σειρά RPG του υδραυλικού μετά τα remakes των Super Mario RPG και Paper Mario: The Thousand-Year Door που έγιναν δεκτά; Ή μήπως αυτή η νέα ναυτική περιπέτεια χτυπά ένα παγόβουνο; Κλείνω καλά τα κουβούσια; ήρθε η ώρα να μάθετε.

Mario & Luigi: Το Brothership ξεκινά μάλλον απότομα, με το μουστακαλό δίδυμο μας να αναρροφάται σε μια δίνη και να εναποτίθεται στην Concordia, μια κατεστραμμένη γη της οποίας οι κάτοικοι μοιάζουν όλοι με ζωντανές πρίζες (αυτό προέρχεται από σχεδιαστές ιδεών που εμπνέονται από οτιδήποτε συμβαίνει γύρω από το γραφείο). Το Concordia ήταν συνδεδεμένο με τη δύναμη του Uni-Tree, αλλά είναι μαραμένο, με αποτέλεσμα η γη να σπάσει σε μια σειρά από απομακρυσμένα νησιά.

Ο Mario και ο Luigi σύντομα ξανασμίγουν και διασταυρώνονται με τον Connie, έναν “Wattanist” που τείνει στο Uni-Tree, και τον Snoutlet, ένα πολύ γουρουνάκι πλάσμα (που επιμένει ότι είναι δεν ένα γουρούνι) που λειτουργεί ως οδηγός σας. Αυτοί οι δύο στρατολογούν τους ήρωές μας για να επανασυνδέσουν όλα τα διάσπαρτα νησιά στο νησί Shipshape, όπου βρίσκεται τώρα το Uni-Tree. Α, αλλά δεν θα είναι εύκολο. Ένας μυστηριώδης κακός γνωστός ως Zokket έχει στόχο να σας σταματήσει καθώς διαδίδουν το “Gholm” που αλλάζει τη διάθεση σε όλη την Concordia και, φυσικά, ο Bowser ανακατεύεται σε όλα επίσης.

Ενώ το setup του Mario & Luigi: Brothership είναι τουλάχιστον κάπως πρωτότυπο, η πλοκή του παιχνιδιού δεν είναι ακριβώς σαγηνευτική, καθώς ο κακός του είναι τόσο στοκ όσο έρχονται και οι λίγες ανατροπές του τηλεγραφούνται ένα ναυτικό μίλι μακριά. Ομολογουμένως, τα περισσότερα από τα νησιά που επισκέπτεστε έχουν το δικό τους καστ χαρακτήρων και καθεμία από τις τέσσερις πράξεις του παιχνιδιού λέει τη δική της αυτοτελή ιστορία. Για παράδειγμα, μια πράξη περιστρέφεται γύρω από το να ανακαλύψουμε γιατί απάγονται NPC από πολλά νησιά, ενώ μια άλλη βλέπει τους ήρωές μας να συγκεντρώνουν δύο εραστές από αντίπαλες φυλές. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλά πράγματα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της καμπάνιας του Brothership, απλά δεν συνθέτουν απαραίτητα ένα εξαιρετικά συναρπαστικό σύνολο.

Ίσως το πιο απογοητευτικό είναι ότι το meta, αυθόρμητο χιούμορ των προηγούμενων τίτλων Mario & Luigi, το οποίο η σειρά βοήθησε να καινοτομήσει πριν κυκλοφορήσει πραγματικά η σειρά Paper Mario, λείπει σε μεγάλο βαθμό εδώ. Με το παιχνίδι να λαμβάνει χώρα σε έναν νέο κόσμο με ένα σε μεγάλο βαθμό φρέσκο ​​καστ, το Brothership απλά δεν είναι σε θέση να κοροϊδέψει τα τροπάρια του Mario και της Nintendo με τον ίδιο τρόπο όπως οι προκάτοχοί του. Ακόμη και όταν αναγνωρίσιμα πρόσωπα όπως η Princess Peach και ο Bowser εμφανίζονται αργότερα στο παιχνίδι, παρουσιάζονται με έναν μάλλον ήπιο τρόπο, από τα βιβλία. Υπάρχουν ακόμα μερικές αστείες γραμμές εδώ και μερικές χαριτωμένες στιγμές, αλλά μην περιμένετε τον πιο έντονο, ελαφρώς σατιρικό τόνο των καλύτερων συμμετοχών στη σειρά Mario & Luigi.

Ευτυχώς, ενώ η γραφή της Brothership μπορεί να στερείται κάποιας προσωπικότητας, η παρουσίασή της δεν έχει. Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι φωτεινά και πολύχρωμα, με τα κινούμενα σχέδια να προσφέρουν παρόμοιο επίπεδο προσωπικότητας με τα χειροποίητα 2D sprites προηγούμενων συμμετοχών της σειράς. Υπάρχουν μερικά μικρά ζητήματα με τα βερνίκια, με τα τραύλισμα του ρυθμού καρέ να εμφανίζονται μερικές φορές καθώς εξερευνάτε (ευτυχώς, δεν αποτελούν ποτέ πρόβλημα κατά τη διάρκεια της μάχης), αλλά συνολικά, φαίνεται σαν ένα κορυφαίο προϊόν της Nintendo. Πιθανώς το μεγαλύτερο και πιο φιλόδοξο παιχνίδι του 2024, το οποίο δεν είναι απαραίτητα κάτι που θα περίμενα από ένα νέο παιχνίδι Mario & Luigi.

Για όσους είναι νέοι στο Mario & Luigi, η βασική ιδέα δεν έχει αλλάξει πολύ από την πρώτη είσοδο στη σειρά πριν από δύο δεκαετίες. Οι παίκτες ελέγχουν και τα δύο αδέρφια ταυτόχρονα, αν και σε αντίθεση με ορισμένες από τις προηγούμενες συμμετοχές της σειράς, δεν χρειάζεται να ελέγχετε απευθείας τα άλματα και των δύο αδερφών κατά τη διάρκεια της πλατφόρμας – δίνετε εντολή στον Mario και ο Luigi ακολουθεί αυτόματα πίσω σας. Νέο αυτή τη φορά είναι το “Luigi Logic”, το οποίο βλέπει τον πράσινο τύπο να βρίσκει κατά καιρούς μοναδικές λύσεις στα εμπόδια που αντιμετωπίζει ο ίδιος και ο αδελφός του. Συνήθως, αυτά παίρνουν τη μορφή ενός απλού γεγονότος γρήγορου χρόνου, αν και μερικές φορές ενεργοποιούν μια πιο περίπλοκη ακολουθία παιχνιδιού, όπως ο Luigi να τριγυρίζει κρυφά σε ένα βαρέλι για να αποσπάσει την προσοχή των φρουρών, ώστε ο Mario να μπορεί να γλιστρήσει. Ο Luigi Logic είναι επίσης ένας παράγοντας κατά τη διάρκεια ορισμένων μαχών, στις οποίες θα μπούμε σε λίγο, αλλά, ως επί το πλείστον, ο μηχανικός είναι απλώς ένας τρόπος για να δώσει στον πολύπαθο νεότερο Mario Bro μια μικρή ευκαιρία να λάμψει.

Πιο κεντρικό στην πλευρά της εξερεύνησης του Brothership είναι τα Bros. Moves που επιστρέφουν, τα οποία βλέπουν τον Mario και τον Luigi να σχηματίζουν διάφορες εύχρηστες μορφές, όπως ένα UFO, μια μπάλα που μοιάζει με Metroid και πολλά άλλα. Αυτά λειτουργούν αρκετά καλά από την άποψη του παιχνιδιού, επιτρέποντας μια ποικιλία διαφορετικών παζλ και σεναρίων, ακόμα κι αν ο μηχανικός δεν είναι ακριβώς πρωτοποριακός (αν και ο τρόπος με τον οποίο ο Mario και ο Luigi τρέχουν σαν να κάνουν μαζί το ταγκό ενώ βρίσκονται σε λειτουργία UFO σίγουρα γοητευτικό).

Όπως και οι προηγούμενες συμμετοχές της σειράς, το Mario & Luigi: Brothership συνδυάζει τη μάχη με turn-based με ακολουθίες γρήγορης ώρας που είναι συνήθως πιο περίπλοκες και καθοριστικές για την επιτυχία από ό,τι σε άλλα Mario RPG. Ενώ τα χρονομετρημένα πατήματα κουμπιών είναι περισσότερο μπόνους σε κάτι σαν το Paper Mario, στο Mario & Luigi, το να τα κάνεις σωστά είναι ουσιώδης για την εξάλειψη ζημιών και την αποφυγή και αντιμετώπιση εισερχόμενων επιθέσεων. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν ψάχνετε να τραβήξετε τα πιο περίτεχνα Bros. Attacks.

Σε αυτήν την τυπική βασική δράση, η Brothership προσθέτει τα Battle Plugs, τα οποία είναι ουσιαστικά μια ανατροπή στο σύστημα Badge από το Paper Mario. Ένας περιορισμένος αριθμός Battle Plugs μπορεί να φορτωθεί ανά πάσα στιγμή, προσφέροντας μια ποικιλία εφέ, όπως διευκολύνοντας τους μετρητές, δίνοντάς σας επιθέσεις πυρκαγιάς ή πάγου ή αποτρέποντας ορισμένα εφέ κατάστασης. Κάθε βύσμα έχει περιορισμένο αριθμό χρήσεων, οπότε πρέπει να επαναφορτιστεί πριν χρησιμοποιηθεί ξανά. Αυτό σας αναγκάζει να τα αλλάζετε συχνά και να σκέφτεστε στρατηγικά, καθώς μπορεί να θέλετε να διατηρήσετε ορισμένα βύσματα για συγκεκριμένους χάρτες ή μάχες βασικών αφεντικών. Μιλώντας για boss battles, το Luigi Logic μπαίνει επίσης στο παιχνίδι κατά τη διάρκεια αυτών (η μόνη φορά που το Luigi Logic μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της μάχης). Αφού καταρρίψει αρκετά τη γραμμή ζωής ενός αφεντικού, ο Luigi θα αποκτήσει ένα από τα εγκεφαλικά του κύματα, επιτρέποντάς του να ξεκινήσει ένα μοναδικό σε αυτό το αφεντικό γρήγορο γεγονός ή ένα μίνι παιχνίδι που μπορεί να τους αφήσει έκπληκτους και να ανοίξει κρίσιμες επιθέσεις.

Συνολικά, η μάχη είναι ελκυστική και ο σωστός συγχρονισμός των επιθέσεων σας είναι ικανοποιητικός. Τούτου λεχθέντος, ένα πρόβλημα που είχε πάντα αυτή η σειρά συνεχίζεται εδώ – η εκτέλεση των διαφόρων γεγονότων γρήγορου χρόνου που συνδέονται με κάθε κίνηση τελικά γίνεται επαναλαμβανόμενη και η ανάγκη αναπαραγωγής όλων αυτών των περίτεχνων κινούμενων σχεδίων σημαίνει ότι η μάχη μπορεί να γίνει αρκετά κουραστική. Αυτό είναι ιδιαίτερα ένα ζήτημα αργότερα στο Brothership, καθώς το παιχνίδι αρχίζει να σας ρίχνει εχθρούς σε μεγάλες ομάδες ή να τους δίνει επαναφορτιζόμενες ασπίδες, μετατρέποντας ακόμη και τις τακτικές μάχες σε ένα μικρό τρόμο. Οι μεταγενέστερες μάχες αφεντικών είναι επίσης πραγματικές μάχες φθοράς, που σε ορισμένες περιπτώσεις διαρκούν για 20 έως 30 λεπτά. Ενώ μου άρεσε αρκετά η μάχη του Brothership για περίπου το 80 τοις εκατό της καμπάνιας του παιχνιδιού, δεν μπορώ να αρνηθώ ότι ένιωθα όμορφα από τη στιγμή που έκανα πιστώσεις.

Τα περισσότερα παιχνίδια Mario & Luigi έχουν κάποιου είδους κεντρικό κόλπο και όπως υπονοεί ο τίτλος, το Brothership ακολουθεί τη διαδρομή του Wind Waker με λίγο ναυτικό θέμα. Το Shipshape Island είναι, στην πραγματικότητα, ένα κυριολεκτικό πλοίο, το οποίο πλοηγείστε προς τα διάφορα νησιά που πρέπει να εξερευνήσετε επιλέγοντας διασυνδεδεμένα ρεύματα σε έναν χάρτη που μοιάζει περισσότερο με μια συλλογή διαδρομών του μετρό παρά με οποιοδήποτε είδος παραδοσιακού ναυτικού χάρτη. Μόλις φτάσετε κοντά σε έναν νέο προορισμό, θα πρέπει να τον αναγνωρίσετε με ένα spyglass και να εκτοξευθείτε εκεί με ένα κανόνι προτού αποπλεύσετε εκτός εμβέλειας.

Το Shipshape Island κινείται στην πραγματικότητα σε πραγματικό χρόνο, με τους παίκτες να μπορούν να περιπλανηθούν σε αυτό και σε άλλα νησιά που έχουν επισκεφτεί ενώ είναι καθ’ οδόν προς τον προορισμό του. Και αυτό θα πρέπει να το κάνετε από νωρίς, καθώς το Shipshape κινείται αρχικά… πολύ… αργά. Αυτό μπορεί να είναι λίγο δύσκολο, ιδιαίτερα αν κάνετε λάθος στροφή ή έχετε φτάσει σε ένα από τα μέρη του παιχνιδιού όπου έχετε μια επιλογή από νησιά για να πάτε και θέλετε να κάνετε έρευνα και στα δύο πρώτα. Και πάλι, μπορείτε να στρίψετε σε νησιά που έχετε ήδη επισκεφτεί για να περάσετε την ώρα σας, αλλά πρέπει να επιστρέψετε στο Shipshape και στο κανόνι σας μόλις φτάσετε στον προορισμό σας, τον οποίο βρήκα μάλλον ανησυχητικό ως κάποιος που δεν του αρέσει τόσο να κάνει πολλές εργασίες όσο και να καθυστερεί .

Ευτυχώς, το παιχνίδι σας δίνει τελικά τη δυνατότητα να αυξήσετε σημαντικά την ταχύτητα με την οποία κινείται το Shipshape, καθιστώντας τον μηχανικό ιστιοπλοΐας πολύ λιγότερο δοκιμαστικό. Ωστόσο, ενώ ο μηχανικός ιστιοπλοΐας δεν μειώνει πραγματικά τη συνολική εμπειρία, δεν είμαι σίγουρος πόσο πραγματικά προσθέτει. Όσον αφορά τα τεχνάσματα υπογραφής, είναι πολύ λιγότερο συναρπαστικό από, ας πούμε, το Inside Story του Bowser, που είδε τον Mario και τον Luigi να εξερευνούν κυριολεκτικά τα κότσια του εχθρού τους.

Αν και ο μηχανικός ιστιοπλοΐας δεν είναι και τόσο πρωτοποριακός από μόνος του, επιτρέπει στους κατασκευαστές του Mario & Luigi: Brothership να γίνουν πραγματικά δημιουργικοί με τους διάφορους πλωτούς χάρτες του παιχνιδιού. Το παιχνίδι εξυπηρετεί έως και 15 ή περισσότερα νησιά, τα περισσότερα από τα οποία έχουν σχετικά στενά και αυστηρά θέματα, σχεδόν σαν επίπεδα από ένα 3D Mario platformer. Ενώ ορισμένα από τα νησιά διαθέτουν αρκετά τυπικά θέματα, προκλήσεις πλατφόρμας και παζλ – υπάρχουν οι αναμενόμενοι χάρτες λάβας, πάγου και ζούγκλας εδώ – άλλα είναι πολύ πιο μοναδικά όσον αφορά το μοτίβο και το σχέδιο. Το Lottacoins Island είναι το όνειρο ενός καπιταλιστή, που αναθέτει στους παίκτες να εξερευνήσουν ένα μεγάλο συγκρότημα γραφείων ενώ λύνουν μερικούς γρίφους που θυμίζουν παιχνίδια περιπέτειας της παλιάς σχολής, ενώ το Bulbfish Island προσφέρει έναν σκοτεινό νουάρ τόνο με τους παίκτες να πρέπει να ξετυλίξουν ένα μυστήριο, για να δώσουν μόνο ένα ζευγάρι παραδείγματα. Η σταθερή ροή δημιουργικών ιδεών νέου επιπέδου της Brothership είναι το ισχυρότερο χαρακτηριστικό της.

Δυστυχώς, ενώ το Mario & Luigi: Brothership θα μπορούσε να βασιστεί στην ποικιλόμορφη σειρά των νησιών του για να προσφέρει μια σφιχτή καμπάνια χωρίς σχεδόν καμία επανάληψη, το παιχνίδι αναμειγνύεται σε αρκετά backtracking και padding ώστε να είναι κάπως ενοχλητικό. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην τελική πράξη του Brothership, όπου ο επιτυχημένος ρυθμός του παιχνιδιού μέχρι εκείνο το σημείο διακόπτεται και προστίθεται ένα σωρό περιττό χνούδι, ακριβώς όπως αισθάνεσαι ότι θα έπρεπε να είσαι στην αρχική φάση. Το Brothership μου πήρε περίπου 35 ώρες για να ολοκληρωθεί, και ειλικρινά, πιθανότατα θα απολάμβανα περισσότερο το παιχνίδι αν επέστρεφε στο λιμάνι στις 25 έως 30 ώρες.

Αυτή η κριτική βασίστηκε σε ένα αντίγραφο του Mario & Luigi: Brothership που παρέχεται από τον εκδότη Nintendo.

Mario & Luigi: Brothership

Mario & Luigi: Brothership

Το Mario & Luigi: Brothership επαναφέρει μια από τις πιο υποτιμημένες σειρές των υδραυλικών, προσφέροντας άφθονη οπτική πιτσαρία, μια εντυπωσιακή σειρά εφευρετικών χαρτών και μεγάλο βάθος RPG. Δεν είναι μια τέλεια επανεκκίνηση, καθώς η γραφή του Brothership δεν έχει το στιγμιότυπο από τις καλύτερες συμμετοχές στη σειρά και κάποια ατυχή συμπλήρωση καταλήγει σε ένα παιχνίδι που αναμφισβήτητα παραμένει στο ευπρόσδεκτο, αλλά συνολικά, όσοι επιβαίνουν ακόμη στο παλιό Good Ship Switch θα πρέπει να το βρουν γοητευτική-αρκετά κρουαζιέρα στο λυκόφως.