Τα πρωτόγονα ή αρχέγονα ψάρια, που θεωρούνταν «ζωντανά απολιθώματα» και λογίζονταν ως σχεδόν αμετάβλητα από την εποχή των δεινοσαύρων, στην πραγματικότητα εξελίσσονται δραματικά.
Νέα απολιθώματα ενός είδους coelacanth (κοελακάνθοι) αποκαλύπτουν ότι τα ψάρια αυτά εξελίχθηκαν γρηγορότερα όταν οι ήπειροι της Γης κινούνταν ταχύτερα.
Η σημαντική ανακάλυψη νέων απολιθωμάτων
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature Communications και υποδηλώνουν ότι η μεγάλης κλίμακας μετακίνηση των ηπείρων μπορεί να ενισχύσει την εξέλιξη της ζωής. Τα απολιθώματα ενός νέου είδους coelacanth που ανακαλύφθηκαν δείχνουν ότι οι εξελικτικές αλλαγές ενισχύθηκαν σε γεωλογικά ενεργά περιβάλλοντα.
Τα coelacanth είναι μεγάλα ψάρια που εξελίχθηκαν πριν από 410 εκατομμύρια χρόνια. Ενώ κάποτε θεωρούνταν εξαφανισμένα, η ανακάλυψη ενός ζωντανού δείγματος το 1938 στη Νότια Αφρική ανέτρεψε την αντίληψη αυτή. Σήμερα, δύο είδη, το Latimeria chalumnae και Latimeria menadoensis, σχετίζονται περισσότερο με άλλα πρώιμα ψάρια, όπως το lungfish, παρά με τα σύγχρονα ψάρια με πτερύγια ακτίνων.
Νέα εξελιγμένα απολιθώματα
Η ανακάλυψη των απολιθωμάτων του νέου είδους Ngamugawi wirngarri από την περιοχή Kimberley στη βορειοδυτική Αυστραλία αποκάλυψε ότι το coelacanth δε σταμάτησε ποτέ να εξελίσσεται. Τα απολιθώματα είναι εκπληκτικά διατηρημένα και προσφέρουν μια από τις καλύτερες ανατομικές όψεις στην ιστορία του είδους. Το νέο είδος είχε μήκος περίπου 20 εκατοστά, σε αντίθεση με τα σύγχρονα είδη που φτάνουν τα 2 μέτρα.
Η μελέτη αποκαλύπτει ότι, ενώ τα χαρακτηριστικά μεγάλης κλίμακας του σώματος παρέμειναν σχετικά σταθερά από την Κρητιδική Περίοδο, τα οστά της γνάθου και του κρανίου συνέχισαν να αναπτύσσονται.
Η αλλαγή αυτή φαίνεται να συνδέεται με τις ταχύτερες ηπειρωτικές μετατοπίσεις, περισσότερο από τις περιβαλλοντικές αλλαγές όπως τα επίπεδα οξυγόνου ή οι θερμοκρασίες του νερού.
Η τεκτονική δραστηριότητα φαίνεται να ενισχύει τη δημιουργία νέων περιβαλλόντων ή τον διαχωρισμό πληθυσμών, ενισχύοντας την εξελικτική αλλαγή. Σύμφωνα με την Alice Clement, εξελικτική βιολόγο στο Πανεπιστήμιο Flinders, «Υποθέτω…η μεγαλύτερη δραστηριότητα τεκτονικών πλακών οδηγεί στο σχηματισμό νέων περιβαλλόντων ή χωρίζει τους υπάρχοντες πληθυσμούς, επιτρέποντας έτσι νέα εξελικτικά πειράματα».
VIA: FoxReport.gr
