Θα μπορούσατε να περιμένετε να τελειώσει η Apple απελευθερώστε το επιτραπέζιο bot του με μια κινητή οθόνη που παρακολουθεί το πρόσωποαλλά αν θέλετε κάτι που να παίζει περισσότερο στη ρουστίκ διακόσμηση του σπιτιού σας, θα μπορούσατε να εμπνευστείτε από το “Carpentopod.» Όπως ίσως έχετε παρατηρήσει στο παρακάτω βίντεο, πρόκειται για ένα τηλεκατευθυνόμενο τραπέζι που προσπερνά τα χαριτωμένα πόδια καβουριών. Το κοντό, στιβαρό ακραίο τραπέζι με τηλεχειριστήριο κρατά τα ποτά σταθερά και εξακολουθεί να ταιριάζει όμορφα στη γωνία όταν έχει κάνει τη δουλειά του.
Το Carpentopod έχει 12 περιστρεφόμενα πόδια σε σχήμα λαβίδας και μια επίπεδη επιφάνεια με γυαλόχαρτο, η οποία θα ήταν ιδανική για να ετοιμάζετε ένα ποτό μετά από μια κουραστική μέρα που καλύπτει προϊόντα τεχνολογίας. Τροφοδοτείται από διπλούς κινητήρες που τροφοδοτούν τέσσερα σετ των τριών άκρων. Είναι μια σχετικά απλή λειτουργία που βασίζεται σε χρόνια εξέλιξης και εξαιρετική, χειροποίητη χειροτεχνία. Είναι επίσης το πιο χαριτωμένο μικρό κινούμενο τραπέζι που έχω δει από τότε που είδα το TARS να τριγυρίζει στο Christopher Nolan Διάστερος.
Ο δημιουργός, Giliam de Carpentier, είναι ανώτερος προγραμματιστής στην Guerilla Games, το στούντιο που δημιούργησε πιο πρόσφατα Horizon Forbidden West. Είναι επίσης οικιακός τεχνίτης, κωδικοποιητής και ξυλουργός. Έχει αναπτύξει μερικά άλλα doohickeys, όπως αυτόνομο ασύρματο joystick υπολογιστή κατασκευασμένο από χειριστήριο Nintendo Wii Nunchuck. Αυτή είναι η ίδια συσκευή που χρησιμοποιεί για να ελέγχει τα έπιπλα που τοποθετούνται στα πόδια του στο βίντεο.
Σε ένα email με το Gizmodo, ο de Carpentier είπε ότι «γοητεύτηκε» από τα συστήματα που βασίζονται στα πόδια πριν από περισσότερο από μια δεκαετία, αποκαλώντας τα «τεχνικά και μινιμαλιστικά, αλλά [they] κινούνται πιο φυσικά και χαριτωμένα από άλλες μορφές μη βιολογικής κίνησης». Αν είστε εξοικειωμένοι με το διάσημο Strandbeest κινητικά γλυπτά που αναπτύχθηκε από τον Ολλανδό καλλιτέχνη Theo Jansen, τότε έχετε καλύτερη ιδέα για το τι μιλάει. Διαφορετικά, αυτά τα λεγόμενα συστήματα «σύνδεσης» είναι η μορφή κίνησης που βασίζεται στα πόδια.
Πίσω στο 2008, ο μηχανικός είπε -κατά ιδιοτροπία- ότι κωδικοποίησε έναν γενετικό αλγόριθμο σε C++ που θα μπορούσε να δημιουργήσει προσομοιώσεις παραλλαγών πολλαπλών ποδιών. Στην ανάρτησή του στο blog του, ο de Carpentier περιέγραψε πώς το πρόγραμμά του όρισε μια βαθμολογία «γυμναστικής» σε κάθε σετ ποδιών με βάση την ταχύτητα, την απόσταση και το υλικό που χρησιμοποιούσε. Στη συνέχεια, ο κώδικάς του αναμίχθηκε και ταίριαξε με το καλύτερο από κάθε σετ μέχρι να φτύσει ένα γρήγορο και σταθερό μέλος. Βρήκε το τέλειο άκρο του εστιάζοντας σε ένα ελαχιστοποιημένο σχέδιο που μπορούσε ακόμα να κινείται με την ακρίβεια μιας μπαλαρίνας. Η διαδικασία από μόνη της κράτησε αρκετούς μήνες.
«Τα Strandbeests είναι η κορυφή αυτής της χάρης, τουλάχιστον, κατά τη γνώμη μου», είπε ο de Carpentier. “Το να προσπαθώ να αποτυπώσω τη φύση ή την πραγματικότητα σε μια προσομοίωση για να την κατανοήσω και να την εκτιμήσω καλύτερα είναι κάτι που έκανα από τότε που ήμουν νέος και ίσως αυτός είναι και ο λόγος που ασχολήθηκα με την ανάπτυξη παιχνιδιών από την αρχή.»
Η πραγματική ανάπτυξη του Carpentopod ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια. Οι δύο κινητήρες 24 V μέσα στο τραπέζι βάδισης κινούν ξεχωριστό στροφαλοφόρο άξονα και στις δύο πλευρές. Μπορεί να στρίψει στη θέση του μόνο ρυθμίζοντας την ταχύτητα και την κατεύθυνση κάθε κινητήρα. Ο μηχανικός μας είπε ότι κάθε σκέλος έχει βελτιστοποιηθεί στις 120 μοίρες, επομένως υπάρχει πάντα ένα πόδι που σταθεροποιεί μία από τις τέσσερις γωνίες ανά πάσα στιγμή. Ο σχεδιασμός σημαίνει ότι δεν χειρίζεται καλά κανένα είδος κλίσης ή ανώμαλου εδάφους. Είναι ένα τηλεχειριζόμενο τραπέζι που είναι πιο άνετο σε ένα επίπεδο πάτωμα σαλονιού, ιδιαίτερα χωρίς αδέσποτα βιβλία ή παιχνίδια να βρίσκονται τριγύρω.
Όσον αφορά την κατασκευή, το τραπέζι είναι κατασκευασμένο από φύλλα πλαστικοποιημένου μπαμπού, κάτι που το βοηθά να διατηρείται σχετικά ελαφρύ και μειώνει την ποσότητα ενέργειας που απαιτείται για τη μετακίνησή του. Ο De Carpentier κατασκεύασε τα ξύλινα μέρη με έναν απλό δρομολογητή CNC 3 αξόνων και στη συνέχεια χρησιμοποίησε μερικά ρουλεμάν και χαλύβδινους άξονες που αγόρασε το κατάστημα. Ο προγραμματιστής του παιχνιδιού είπε ότι ο σχεδιασμός επικεντρώθηκε ιδιαίτερα στην ελαχιστοποίηση του bobbing. Διαφορετικά, θα διστάζατε να τοποθετήσετε οτιδήποτε εύθραυστο ή χυμένο στην κορυφή. Απλά μην προσπαθήσετε να το καβαλήσετε.
Αν και δεν είναι αργό, το τραπέζι δεν έχει σχεδιαστεί για να τρέχει για πάντα. Ο De Carpentier είπε στο Gizmodo ότι υπολόγισε ότι οι μπαταρίες LiPo θα αντέξουν για τουλάχιστον 15 λεπτά ενεργής χρήσης. Δεν τρέχει κανένας μαραθώνιος, αυτό είναι σίγουρο, αλλά φαντάζομαι ότι μπορείτε να κολλήσετε ένα μπαρ από πάνω και να εκπλήξετε τους επισκέπτες του σπιτιού όταν τους ρωτάτε τι θα ήθελαν να πιουν.
Ο De Carpentier δημοσίευσε το διάγραμμα σύνδεσης στο blog του. Αυτό σημαίνει ότι εάν έχετε την τεχνογνωσία, τα υλικά και τον χρόνο, θα μπορούσατε να δημιουργήσετε το δικό σας σετ ποδιών για να ενισχύσετε την απόδοση των κινητών επίπλων. Ο μηχανικός είπε ότι θα χρειαστείτε ζευγάρια τριών για τα καλύτερα αποτελέσματα.
Ο δημιουργός πρόσθεσε ότι έχει «κατακλυστεί» από τη θετική ανταπόκριση από άλλους κατασκευαστές στο διαδίκτυο. Σκέφτηκε να προσθέσει περισσότερο αυτοματισμό σε αυτό, αλλά αυτό μπορεί να καταστρέψει τη ρουστίκ αισθητική του με μια σειρά από επιπλέον αισθητήρες.
“Αλλά αν υπάρξει ποτέ έκδοση 2, αυτό μπορεί να αλλάξει», είπε.
VIA: gizmodo.com
